İmanı bozan şeyler

İmanı bozan şeyler

Gafulina
İMAN BOZULMASI

Rahmetli anneannem buyuttu beni. Oyle ki cocuklugumda hep onu kaybetmekten korkar,kabuslar yasardim. Lakin onun hastanede yasadigi son donemde Rab bana oyle bir kuvvet,kabullenme ve teslimiyet nasip etti ki,ölümünü derin bir huzurla kabul ettim. O zamanlar çok sevdigim bir haram askim vardi,onu da terk ettim. Cunku ona duydugum askin beni ilahi,sonsuz ve hakikat olan aska aslinda bir basamak oldugunu gördüm. 18imden beri namazlarimi kilmaya calisirim. Oyleki namaz benim için tum ibadetlerin ustunde gelir. Cevrem veya ailemle ayni dusuncelere tam anlamiyla sahip degiliz. Allahin emirlerini yerine getirmeye calisirken uzulerek soyluyorum ki hep bir orta yol buldum. 28 yasindayim. 3 sene önce kapanmayi nasip etti bana Yaradan. Ama usulunce yerine getiremiyorum,Allah affetsin. Nefsimi hep Allah’a kavusmak ve O nun sevgisine mazhar olmak için terbiye etmeye calistim. Cennet veya cehennemle degil. Cunku hicbir cehennem kati Yaradanimin benden yuz cevirmesi kadar azap verici değil ya da hicbir cehennem kati Yaradanimin beni sevmesi kadar degerli degildi. Allahin rizasi için O nun yardimiyla bir seyler yapmak için ugrastim hep. Hala cabaliyorum. Lakin son 1 aydir nur talebelerinin paylasimlarini dinler oldum. Ve ne buyuk bir gaflet icerisinde oldugumu farkettim. Her bir zerremi cehennem korkusu sardi. 2 hafta kendimi daha çok ibadete adadim. Ve bir telas haline girdim. Kafir miyim? Munafik miyim? Diye sorgulamalar sardi beynimi. Aglama krizlerine tutuldum. Velhasil bunlari yazarken bile titriyorum. Bu sorgulamalarim,dine yaklasma cabalarim seytanin dikkatini cekti ki kendimi kaybettim. Aklimdan omru hayatim boyunca dusunmedigim kotu dusunceler gecmekte. Surekli huzursuzum. Camiye gittigim vakitlerde iyiyim yalnizca. Kalbim bozuldu.. cevremdeki pek çok insan bunu depresyon olarak nitelendiriyor. Bigun acillik oldum,ise gidemedim. Antidepresan verdiler lakin fazla kullanamadim,biraktim. Din hususunda kulaktan dolma ve okudugum Kuran meali,duydugum hadislerden ileri fazla bilgim yok. Simdi birseyler yapmaya calisiyorum lakin is,okul,sosyal cevre(hepsi bahane aslinda) firsat bulamiyorum. Bazen iyi oluyorum,duzeldim saniyorum. Eski huzuruma kavusuyorum lakin uzun surmuyor. Allah’a isyana gidiyorum icimden hep. Icimden dua,tovbe ediyorum surekli. Allahin beni seccademden ayirmamasi,gozumu ve kalbimi kapatmamasi için yalvariyorum. Eskiden ölümü kendime cokca hatirlatir ve mutlu olurdum. Cunku cogu zaman dunyevi islerim bana bos gelirdi. Olum Yaradinima kavusmakti ve yasadigim her gunu Rabbim bana bahsettigi için daha çok sukretmeye calisirdim. Ama kalbim bozulmus gibi. Kafamdaki dusuncelerin bana ait olmadigina kendimi ikna etmek için ugrasiyorum. Sabretmeye calisiyorum. Ama cogunlukla kendimi kaybediyorum. Herseyden kopuyorum. Kendimi oyle bir boslukta buluyorum ki hissizlesiyorum,duygularim yok oluyor. Bazen bana kafir cinlerin musallat oldugunu hissediyorum. Ne yapacagimi gercekten bilmyorum. Allahtan umit kesmeden beklemeye ve sabretmeye calisiyorum. Ama bazen gundelik yasamimi surduremez halde oluyorum. Her seyden herkesten korkuyorum. Aklimi yitiriyorum,ne olur Allahin izniyle bir kelime dahi merhem olunuz bana..

Cevap: İmanı bozan şeyler

@hmet
Kardeş öncelikle Allah hidayetten ayırmasın ve yardımcın olsun.
İyi yoldasın ama şeytan bazı düşüncelerini zayıf noktanı bulmuş ve senle uğraşıyor ona asla fırsat verme ve Allahı zikret, ondan Allah’a sığın.

imani bozan