Annem dini vecibelerimi yerine getirmemi istemiyor

Annem dini vecibelerimi yerine getirmemi istemiyor

Kayıtsız Üye
Ben kendimi bildim bileli inançlı bir insanım ve ailemle birlikte yaşıyorum.

Dün gece anneme baş örtüsü konusunu açtım, fakat annem henüz hiçbir şekilde başımı örtmemi ve hacca gitmemi istemiyor. Bu hac konusunu daha önceden de konuşmuştuk… Annem namaz kıldığımı biliyor, fakat dışarıda baş örtüsü kullanmak ve hacca gitmek için henüz çok genç olduğumu düşünüyor.

Ben bu fikre katılmıyorum, inancın yaşı olmaz, ve kaldı ki ben de 30 yaşımın üzerindeyim. Geç bile kalmış olabilirim diye düşünüyorum kendi kendime… Bugüne dek hiç evlenmedim, doğurmadım, bundan sonra ancak Allah dilerse olur diye düşünüyorum ve burada inancım tam olduğundan bir şeylerin peşinden koşma ihtiyacı yahut dürtüsü hissedemiyorum.

Sanırım annem bu hususta da takıldı. Bilirsiniz, hacca gitmek genellikle 70’inden sonra ancak yaşlı insanların yaptığı bir şeymiş gibi düşünülüyor oysa bu doğru değil. Annem sanıyor ki ben dünyadan el etek çekeceğim, her şey bitti ve bu gibi… Böyle düşündüğü için adeta kahroluyor. Torunu olmadığı için de üzülüyor ve sanki olacaksa buna mani benim inancımmış gibi yanlış bir önyargıya sahip.

Oysa ona dedim ki anne bu konuda benimle gurur duyman lazım, evet duyuyorum kızım dedi, seni de çok seviyorum. Burada sorun yok, baş örtüsü takma ve hac konusunu bir şekilde sindiremiyor.

Annem de inançlı birisi, bunda yanlış olmasın. Özellikle çok dindar bir büyük ninesi varmış, ve hayatta gerçekten sevdiği insanlardan biri de o. Olabilir ki bu nedenle de "benim kızım henüz büyük nineme benzemek için çok genç" diye düşünüyor kendince, ne kadar hayranlık duyarsa duysun. Onun üzüldüğünü görmek de beni üzüyor…

Bu konuyu nasıl aşacağız bilmiyorum, "hacca gidersin, ama şimdi değil kızım" diyor. Ölümlü dünyada ne zaman anne kısmını anlatamıyorum… Hac esnasında (kalabalık vb.) tek başıma bir şey olurum diye korkuyor, bana göre ben hac yolunda ölsem benden mutlusu mu var, yahut tek gitmenin ne sakıncası var, "anne olunca anlarsın!" diyor. "Trafiğe çıkmak daha tehlikeli, normal yaşam hacca gitmekten daha riskli" kısmında ikna edemedim.

Dışarıda baş örtüsü taktığımı görmek istemiyormuş, işin gören ya da tanıdıklar ne der kısmına da takılıyor, çünkü bizim ailede herkes büyük ninemin yolunu takip etmemiş, keza yaşadığım çevrede de öyle.

Bazen inancımız gereği yaşamak kolay değil, bunu biliyorum. Başkaları benim umrumda değil, ben zaten doğru yol üzerinde olduğumu biliyorum ve kim ne der diye yaşayan bir insan değilim… Söz konusu annem. O bana gönülden gelerek hakkını helal etmedikçe üzülüyorum.

Annemin başını örtüp hacca gidenin dünya hayatı bitermiş gibi bir algısı var. Benim içinse dünya hayatı en güzel şekilde dinle bütünleştirildiği ölçüde yaşanır.

Yerimde siz olsanız annenize nasıl yaklaşırdınız? Ben onu çok seviyorum, anlıyorum da onu sonuna kadar, sorun şu ki o beni anlamıyor. Kalbini kırmak istemiyorum, inancıma göre yaşamaktan vazgeçecek de değilim.

Yorum: Annem dini vecibelerimi yerine getirmemi istemiyor

mum
Dinimizin temel bir kuralı var anne ve babaya itaat konusunda
Her emirleri yerine getirilir ama Allahın emri dışına çıkmadıkları sürece / Allah’a muhalif bir şey istemedikleri sürece
Anneniz sizin örtü takmanızı istemiyor halbuki Allah emrediyor İTAAT EDİLMEZ örtünmek zorundasınız yoksa anneniz bile sizi hesaptan kurtaramaz
Maddi imkan varsa Hacca hemen kaydolun çünkü bu da Allahın emri
——————-
Ben olsam kırmadan incitmeden yaklaşırım ama asla Alalha itaatsizlik etmem