Olaya dışarıdan birilerinin bakıp yorum yapmasına ihtiyacım var

Olaya dışarıdan birilerinin bakıp yorum yapmasına ihtiyacım var

Kayıtsız Üye
Merhaba,
Yazı biraz uzun olacak sanırım ama net anlaşılabilmesi için olayları yazmam gerekiyor….Önce eşimin ailesinden bahsetmek istiyorum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz, 10 yıldır tanışıyoruz. Ailesi beni nedense hiç istemiyordu, buna bugüne kadar anlam veremedim. Gercekten hiçbir saygısızlığım olmadı. Tam tersi, bana yapmadıkları kalmadı. Eşimin tek bir ablası var, görümcem. Onunla zaman zaman çok problemler yaşamaya başladım, sonra bu konuda devam. İki sene nişanlıydık, o aralarda babası taraftan baya laf yedım, çok gereksiz hemde, sonra Evliliğe gelince, ne benim ne ailemin bir isteği olmadı. Ben maddı şeylere önem vermem, takıntı yapmam. Eşimin babası herneyse düğün masrafları ödeyecek diye dedi, parası da hazır diyordu, bizde tamam dedik. Sonra seçdiğımiz düğün salonla aksilik yaşadık, düğün ertelendi. O ara ablası bizim düğünümüz için olan bütün parayı elde etti, baya borçluydu, o parayla borçunu kapattı biraz geri kalanı da kendi ailesine harcadı, kendiside evli barklı. Kendisinin ve eşinin iş hayatı yok (Benim eşimin ailesi çoğunlukla onların masraflarını karşılıyor, bu güne kadar bile) Ben çok üzüldüm bunu öğrenince, hatta baya ağladım. Aklim almadı. Düğün baya bir ertelendi, para yok. Eşimle aramızda konuştuk, dedik kendimiz ödeyeceğiz. Baya borçlandık, bide baya calisdik, Sağolsun benim ailem gelinliğimi felan aldılar, ve komple evimizi döşediler. Onun ailesinin de katkısı olacaktı, söz verdiler, ama yapmadılar. Tamam, çanları Sağolsun nediyim artık. Bu ara nikahta da, eşimin ailesi günlük kıyafetle geldiler, çeki düzen sıfır. Resimlerde de surat asık, ceketler bile çıkarılmadı. Ben çok ağladım, baya üzüldüm. Tamam beni sevmeye olabilirler, nedense artik, ama bu sizin oğlunuz, kardeşin, bunu nasıl yapar insan, en çok buna üzüldüm. Eşimin ailesıle arasi iyi, ona ramen aklim almıyor. Kendiside üzüldü, ama yapacak bisey yok dedi. Eşim böyle şeyleri yutar geçer, aslen sağlıklı tercih değil, ama benim yapim mesela öyle değil, bu konularda. Ben ister istemez ailesine karşı baya soğudum ve tamamen uzak durmaya başladım, çünkü eşim istemedi bu konularda onlarla karşı karşıya gelmek, boşver dedi, anlamazlar dedi, bende icime attım, ki bu benim yapim değil, ondan uzak durmak tercih de bulundum. Ben cünki hiç bisey olmamış gibi davranamam. Buna ramen uzakdan bile beni tamamen yok saymaya başladılar. Resmen aramızı bozmaya çalışdılar. Ama ben pes etmedim. Aramızda huzur kalmadı zamanlar oldu. Ben buna rağmen hep diyordum ve hala derim, anne baba bir, seçeneğimiz yok, üzülerek de. Altan aldım bunça sene. Hatta bizi yarı yolda bıraktıkları da oldu, bunu detaylı anlatmak gerek yok. Bunu da atlattık. Ama artık güçüm kalmadı gibi, eşim bir kaç ay önce annesine bana/bize takılan altin verdi. Benimle danışmadan, benim haberim yok. Tesadüfen ben farkına vardım ve şok oldum. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Güven sıfır. Özür diledi, olayı anlattı, ama anlamı yok. Ben hep altan aldım, sesimi ailesine karşı hiç cikarmadin, gerçekten yazdıklarımdan ziyade daha çok olaylar oldu. Kesın benim de hatalarım var ola bilir, ama bence yinede kimse hak etmez böyle şeyleri.

Yorum: Olaya dışarıdan birilerinin bakıp yorum yapmasına ihtiyacım var

Acenath000
Seni ve eşini ailesini çok iyi anlıyorum. Evlenmeden önce istihareye yatsaydın veya kalbini dinleseydin. Gerçi yinede kader. Sabır et. Tekrar istihare yap bu evliliğin geleceğini göremedim ama Allah büyük ben bunu dedim diye suratın asılmasın düşüncelerin durmasın. Eşini seviyorsan dua et. Ailesinin seni sevmesi için çeşitli dualarda bulun. Eşinle aranızda güven sevgi huzur kalmadıysa yada azaldıysa başka bir yola bak. Birden ayrılmayı düşünme sakın. Başka yola bak derken farklı davranışlarda bulun mesela seni sevmiyor ve istemiyorlar mı? Sen yinede onlara olan sevgini göster istedikleri kadar suratları yerlere serilsin sen asla vazgeçme uzak durma gün gelir uzak durmadığın için senden özür diler Allahın razılığı için dua ederler yok uzak durdun gün gelir zaten hep uzaktı diyerek kötü anılırsın. Bir erkek ailesinden uzak olsun olmasın eşinin ailesine karşı sevgi dolu yumuşak olmasına önem gösterir. Eşinle birbirinize olan güveniniz kayıp olduysa bir şeyler yapmaya çalış tekrar birbirinize güvenmek için. Otur açık açık konuş sevindiğin üzüldüğün sıkıldığın konuları ama onu sıkmadan anlat öfkelenmeden yumuşak şekilde. İnşAllah durumunuz iyi olur 4 yıl az değil. Sakın ama sakın birbirinizden uzak güvensiz sevgi azlılığı ile bulunmayın Allah ne der diye düşünün . İnşAllah eşinin ailesinin durumu senin aranla iyi olur.

Yorum: Olaya dışarıdan birilerinin bakıp yorum yapmasına ihtiyacım var

Kayıtsız Üye
İlk başta zaman ayırdığınız, ve yorum yapdığınız için çok teşekkür ederim.

Gerçekten dışarıdan biriyle derdımı paylaşmaya çok ihtiyaç duydum.

Dedikleriniz baya etkiledi beni. Eşimle aramizda olan olaylar üzerine baya konuşma olmuştu, saygı çerçevesinde, yumuşak yumuşak. Ama günler, aylar ve sonunda yıllar geçdi ve bir şey değişmedi. Dediğim gibi altan almaya başladım. Kendısıde ailesine karşı bu terçıhde bulundu, araları bozulmasın diye, ama bence bu doğru seçimdir değil, sonuçta gayet net bir şekilde insan kendisini ailesine karşı ifade eder bilir, neye üzüldüğünü anlata bilir, yanlışım mi var? Geçmısde ya bana karşı olanlara, bize veya tek ona karşı (baya hak geçdi) olan şeylere örtü örter geçer di. Hiç savunmada bulunmadı. Hep der dı, ve halen der, anlatmaya deymez anlamazlar. Ben çok şey dile getirmek istedim, ama eşim istemedi, saygım sonsuzdur. Geçmişde yaşıyorum diye defalarca dile getirdi, ama benim yapim öyle değil. Geçmişde ne zaman bıraka bilirim, üzüntümü dile getirdiğim zaman. Tek benim adıma değil, eşime karşı olan haksızlığı üzüntümüde dile getirdiğim zaman, geçmişde bıraka bilirim, ister anlayışlı karşılarlar ister tam tersi. Şimdi dersiniz bana düşmez, karışmaya hakkım yoktur, belkide yoktur, eşim onaylamadan, ama benim diyer parçam acı çekerken sessiz mı duracam? Bana verdiğiniz tavsiye yi uyguladığım oldu, ama burnumdan getirdiler beni, gerçekten hiç bir şey olmamış gibi davrandığım oldu. Duygularımı bir yana bırakıp, yardımcı destekli olmuşumdur. Yine başka bir yerden vurdular. Kalbim çok kırıldı. Örnek vereyim, görümcemin çocukları var, eşim dayıları olur bende yengesi, dımı? Ama çocuklara ben geldiğimde tek ismimle hitap etmelerini söylüyor. Beni çocuklarıyla hiç yalnız birakmazdı bile, eşim dahil olunça Problem değil di. Bu tek örnek, beni ondan ziyade baya dışlıyorlar, buna ramen uzak durmaya başladım, başka ne yapa bilirdim. Ben kalbimi asıl dinlediğim için evlendim, severek evlendik. Böylesi kader, olacağı varmış. Allah’a havale ediyorum. Eşime karşı Saygım sonsuz, saygı olmadan sevgi olmaz, ama sonunda arkamdan gizlice annesine altın verdiğini, kaldiramiyorum sanki. Altını umursamiyorum, yanlış anlaşılmasın. Arkamdan, bilerek benimle konuşmdan bunu yapmak baya zorunuma gidiyor. Ufak tüfek şeyleri bile aramızda konuşuyoruz, beraber karar veriyoruz.

Ayrilmak derken, evet aklimdan geçdi, ama bu son olay yüzünden değil. Ailesiyle baş edemeyeceğim diye öyle düsünçede bulundum, ama pes etmek istemedim, sonunda severek evlendik, daha kötüsü de var. Ama böyle de mutlu ola bilirmiyiz? Allah’a duacıyım.

Yorum: Olaya dışarıdan birilerinin bakıp yorum yapmasına ihtiyacım var

Acenath000
Eğer bazı kişiler seni üzüyorsa uzak durmanı öneririm. Bu imkansız gibi gözükse de farklı bir şehirde yaşamanızı öneririm. Diyeceğim bir şey yok. Sık sık dua edin sadaka verin. Allah Kafi’dir.

islam dini
eşiniz red cevabı alma gibi bir olasılıkla karşı karşıya gelmemek için size söylemeden böyle bir şey yapmış olabilir bence eşinizi affedin ve bir daha sizden bir şey saklamaması gerektiğini onun ailesini hala kendi aileniz gibi gördüğünüzü ve onu her durumda anlayabileceğinizi hissettirin inşAllah hakkınızda hayırlısı olur