Asla Neden Ben Demeyin. ”Niye Ben” Diyen Herkes İçin

Asla Neden Ben Demeyin. ”Niye Ben” Diyen Herkes İçin

yumna
Brenda, yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı. Bir gün cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı.
Tırmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda azimliydi. Emniyet kemerini taktı, ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı.

Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslenebileceği bir oyuk buldu. Orada asılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa düşerek ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla Brenda’nın gözüne çarparak lensinin düşmesine neden oldu.

Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı. Lens, yamacın ortasında bir yerlerde kalmıştı ve Brenda artık bulanık görüyordu. Ümitsizlik içinde Brenda, lensini bulması için Allah’a dua edebilirdi yalnızca… Ve içten içe düşünüp dua etmeye başladı. "Allah’ım! Sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et."

Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağı indiklerinde, tırmanmak üzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler. İçlerinden biri "Aranızda lens kaybeden var mı?" diye bağırdı.

Brenda’nın sonradan öğrendiğine göre, lensi bir karınca taşıyordu ve karınca yürüdükçe yavaşça kayanın üzerinde hareket edip parlayan lens kızların dikkatini çekmişti.

Eve döndüklerinde Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak ve bir karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karınca resmi çizerek karıncanın üzerindeki baloncuğa şunları yazacaktı:

"Allah’ım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum. Bunu yiyemem ve neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa, senin için taşıyacağım…"

"BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM" demeyin…

Cevap: ”nİye Ben” Dİyen Herkes İÇİn

ravzanur
idrak nasib olsun.çok aciz kalıyoru(m)z
yüreğinize sağlık

Asla ‘Neden Ben’ Demeyin…

Zahid
Meşhur Wimbledon’un ilk zenci Şampiyonu Arthur Ashe kan naklinden kaptığı AIDS’den ölüm döşeğindeydi..

Hayranlarından biri sordu.. ‘Tanrı böylesine kötü bir hastalık için neden seni seçti? ‘

Arthur Ashe cevap verdi..

‘Tüm dünyada 50 milyon çocuk tenis oynamaya başlar, 5 milyonu tenis oynamayı öğrenir, 500 bini profesyonel tenisçi olur, 50 bini yarışmalara girer, 5 bini büyük turnuvalara erişir, 50’si Wimbledon’a kadar gelir, 4’ü yarı finale, 2’si finale kalır. Elimde şampiyonluk kupasını tuttuğum zaman Tanrı’ya ‘Neden ben? ‘ diye hiç sormadım. Şimdi sancı çekerken, Tanrı’ya nasıl ‘Neden ben? ‘ derim? .
Mutluluk insanı hoş yapar. Başarı ışıl ışıl.. Zorluklar güçlü.. Hüzün insanı insan yapar, yenilgi mütevazı..
Tarihin mübarek hatunlarından Rabiatül adeviye bir gün başı ağrıyınca bir tülbenti başına sarıvermişti. Sarıvermesi ile çıkarıp atması bir olmuş. Kendi kendine” Ey utanmaz nefsim. Rabbim yıllar boyu sağlık, afiyet verdi. Birgünden bir güne bu sağlığını belirtecek bir zünnarı başına sarmamışken, bir defacık başın ağrıyınca başına bu zünnarı bağlayıp, dünya aleme ilan etmeye haya etmiyormusun” diye nefsine öfkelenivermiş.
Başınıza gelen sıkıntı ve müsibetlerde dahi ALLAH’a asla ‘Neden ben? ‘ diye sormayın. Şekva etmeyin. Sabrederek ve size verdiği nimetlere teşekkür ederek karşılayın. Ne olacaksa olur zaten.

Hoştur bana senden gelen
Ya hilat yahut kefen
Ya taze gül yahut diken
Kahrın da hoş lutfun da hoş.

Gelse celalinden cefa
Yahut cemalinden vefa
Ikisi de cana safa
Kahrın da hoş lutfun da hoş…

Nİye Ben Dİyenlere

Naksibendi
NİYE BEN DİYENLERE

Efsane Wimbledon tenis oyuncusu Arthur Ashe AIDS`den ölmekteydi.

Dünyanın her köşesindeki hayranlarından mektuplar yağmaktaydı.

Bunlardan bir tanesi şöyle soruyordu:

"Neden Tanrı böylesine kötü bir hastalık için seni seçti?"

Arthur Ashe buna şu cevabı verdi:

Tüm dunyada…

50 milyon çocuk tenis oynamaya başlar,

5 milyon tenis oynamayı öğrenir,

500,000 profesyonel tenisi öğrenir,

50,000 yarışmalara girer,

5,000 büyük turnuvalara erişir,

50`si Wimbledon`a kadar gelir,

4`u yarı finale,

2`si finale kalir.

Elimde şampiyonluk kupasını tutarken Tanrı`ya "Neden ben?" diye hiç

sormadım.

Ve bugün sancı çekerken, Tanrı`ya "Niye ben?" mi demeliyim?

Mutluluk insanı tatlı yapar

Zorluklar güçlü yapar,

Hüzün ise insan yapar,

Yenilgi mutevazi yapar,

Başarı insanı ışıldatır,

Ama yalnız Tanrı yolumuza devam etmemizi sağlar.

Tanrı`ya asla "Niye ben?" diye sormayın… Ne olacaksa olacak… O`nun
kendine has usulleri vardır… Hersey kendi iyiliği için olur…

İnancınızı koruyun.

ekremee
yav ne güzel konuşmuş yav.bizimkide şöyle olsun niye ben diyecekek.şöyle diyelim.niye sen kuranı okuyonda ben niye okumuyom diye.

prénsés
Bir gün bir kadın cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katildi.
Tirmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karsılarına. Tüm korkularına rağmen, kadın azimliydi. Emniyet kemerini takti, İpi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı.
Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslenebileceği bir oyuk buldu. Orada asili dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa düşerek İpi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla kadının gözüne çarparak lensinin düşmesine neden oldu.
Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkânsızdı. Lens yamacın ortasında bir yerlerde kalmıştı ve kadın artık bulanık görüyordu.
Ümitsizlik içinde kadın,lensini bulması için Allah’a dua edebilirdi yalnızca. Ve içten içe düşünüp dua etmeye başladı.
"Allah’ım! Sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi, beni lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et."
Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağı indiklerinde, tırmanmak üzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler. İçlerinden biri "Aranızda lens kaybeden var mı?" diye bağırdı."
kadın’ın sonradan öğrendiğine göre, lensi bir karınca taşıyordu ve karınca yürüdükçe yavaşça kayanın üzerinde hareket edip parlayan lens kızların dikkatini çekmişti.
Eve döndüklerinde kadın lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak ve bir karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karınca resmi çizerek, karıncanın üzerindeki baloncuğa şunları yazacaktı:
"Allah’ım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum. Bunu yiyemem ve neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa,senin için taşıyacağım.."

Kıssadan Hisse:”Bu Yükü Niye Taşıyorum” demeyin…

mmckilic1
Selamün Aleyküm neva, Kardeşim!!!…
ALLAH’U TEALA RAZI OLSUN, İNŞAALLAH.
Güzel bir kıssaydı. Sağolasın.
Kalbinin sahibi Yüce Rahman’a Emanet olun…
Selam ve Dua ile…………….

maria
Hoştur bana senden gelen
Ya hilat yahut kefen
Ya taze gül yahut diken
Kahrın da hoş lutfun da hoş. Allah razı olsun

suara
Allah razı olsun.biz biliyoruz ki rabbim sevdigi kuluna bela ve musubet verir .kul hakkiyla sabr ederse gunnahlari afv olunur ve derecesi artar . karsiliginda ahiret mukafati varken neden sukr etmeyesin ki!!

ibrahimemin
Mutluluk insanı hoş yapar. Başarı ışıl ışıl.. Zorluklar güçlü.. Hüzün insanı insan yapar, yenilgi mütevazı..

ANCAK YAŞAYAN ANLAR

[Mutluluk insanı hoş yapar. Başarı ışıl ışıl.. Zorluklar güçlü.. Hüzün insanı insan yapar, yenilgi mütevazı..

ANCAK YAŞAYAN ANLAR

iliman
gercekmi bu olay cunki lens yere dusunce birdaha takmasi iyi olmaz mikrop kapmistir ama konum olarak mukemmel hos bisi Allah isterse olmucak sey yoktur yeterki onun kudretine guvenebilelim

ELİZAN
beşeriz şaşarız şaşırırız. başımıza gelen güzelliklere niye ben diye sormayız ama ayağımıza taş deyse hemen neden,niye diye sormaya başlarız .unutmayalımki ”her hayırda bir şer olabileceği gibi her şerdede bir hayır olabilir”

ayça_m
Gerçekten çok güzel bir paylaşım…Çok çok hoşuma gitti acayip ders çıkarılması gereken bir şeydi…Ama insanız,yeniliyoruz durmadan nefsimize…Başımıza gelen en küçük sorunda direk suçlu birisi arıyoruz…Herhangi bir şey olduğunda "niye ben" dememek sabırla hiç üzülmeden sıkılmadan beklemek çok zor oluyor…Hele de nankör kıymet bilmez ve arsız insanların gözleri bizim üzerimizde olduğunda en ufak bir sorun bile çekilmiyor…
Ablalarım,Abilerim demeliyim ne kadar "kardeşlerim" demek isstesem de saygısızlık etmek istemiyorum.Ben 12 yaşında bir kızım.Yaşımdan da anlaşılacağı gibi küçüğüm.Ama yaşımın getirdiği bazı sorunlar var…Biliyorum belki çok saçma gelecek size güleceksiniz,ama dediğim gibi paylaşıp sizden de yardım istemek istiyorum sonuçta benden büyüksünüz ve hayat tecrübeniz var…Yüzümde sivilceler çıkıyor…3 senedir gerçekten sabırla bekliyorum.Ama kimi zaman geliyor çekilmez oluyorlar.Namazımı kılıp unutmaya çalışıyorum,sabretmeye çalışıyorum…Çok sabırlı bir kızım.Sabrımın boyutunu biliyorum.Ama artık şimdiki duygularım sabırsızlıığı aştı.Ben diğer arkadaşlarıma göre ne kadar olgun ve düşüncelerim yaşımdan çok daha büyük olan birisi olsam da yanımdakiler öyle olmadığı için zor oluyor.Daha bugün dalga geçtiler ve ne kadar gözyaşı döktüğümü tahmin bile edemezsiniz…Kırılıyorum arkadaşlar.Gerçekten kırılıyorum…Zor geliyor.Zaten bunları taşımak yeterince zor benim için.Çok şükür bir hastalığım yok.Hiç bir derdim yok bunlardan başka.İnsanlar bir şey demeseler sorun etmem belki bu kadar bilmiyorum.Ama gerçekten çok zoruma gidiyor ve kırılıyorum…SAbrediyorum…Allah’a yalvarıyorum ama zor oluyor…Bu kadar küçük bir şeyi bile nefsim zor kaldırıyor ve yoruluyorum…Lütfen yardım edin bana…Bir şey söyleyin teselli edin,tavsiye verin ya da her neyse işte gönlünüzden ne geliyorsa onu yazın ama lütfen yazın bir şey en azından desteğinizi hissedeyim…

Allah’ın Selamı Üzerinize Olsun…

esin-ti
canım benim , yazdıklarından öyle küçük çocuk gibi düşünmediğin , artık bir abla adayı olduğun anlaşılıyor ki 12 yaşda küçük bir yaş değil.Şunu söyliyim , bu sivilce olayı normaldir , ki senin yaşın için daha bir normal çünkü gelişme çağındasın.Ama bu seni madem çok üzüyor ve birkaç kendini bilmez bu konuda sana karşı kırıcı oluyor o zaman sende bir doktora git.En iyisi bu;)Allah sabrınnı ecrini versin canım kardeşim..

mumsema
başına bir musibet/bela gelenler "neden ben" demeyin:)
neden ben dyenlre güzel örnekler. Allah cc razı olsun pylaşım için

yüzbin
iyi günde neden ben demediğimiz gibi kötü günde de dememeliyiz.

yasemin
Ey yolcu..!
Sana bir daralma gelirse yararınadır, kaygılanma.
Sürekli yaz mevsimi olsaydı, güneş bahçeyi yakıp kavururdu 🙂

Hz. Mevlana

niye ben diyen herkes için, neden ben