Anne baba ve çocuk öyküsü

Anne baba ve çocuk öyküsü

zehracan
Anne dışarıda alış-verişteydi. İki buçuk yaşındaki bebeğe babası gözkulak oluyordu.
Aslında bu pek de zor bir şey değildi. Yavrucak halının üzerinde "çay seti" oyuncağıyla oynarken baba da koltuğunda gazetesini okuyor, ara sıra da bebeğinin kendisine -çay seti oyuncağının minik plastik fincanlarıyla- ikram ettiği suları çay niyetine içerek oyuna iştirak ediyordu.

Derken anne eve geldi. Baba anneye sus işareti yapıp, bebeği izlemesini istedi. Bu çok şirin hareketini annenin de görmesini istiyordu.
Anne, bebeğin elinde çay fincanıyla salondan çıkıp, biraz sonra içi su dolu olarak babasına getirmesini ve babanın da onu çaymış gibi içmesini seyretti.
Sonra gayet sakin bir tavırla elindekilerle mutfağa geçerken eşine seslendi:

"Uzanabildiği tek su kaynağının tuvalet olduğunu biliyorsun, değil mi?"

Sonuç-1: Anneler evlatlarını çok sever ve onlara dair her şeyi bilir.
Sonuç-2: Babalar evlatlarına dair bir çok şeyi bilmez ama onları çok sever: "Babalar en son duyar" boşuna söylenmemiştir. 🙂

netten

Cevap: Anne ve baba

sahra
Güzeldi,Allah razı olsun paylaşım için.

Yanıt: Anne ve baba

zehracan
Allah cümlemizden razı olsun,okuyarak mesrur ettiniz..teşekkürler

Soru: Anne baba ve çocuk öyküsü

Hoca
baba, su kaynağını bildiği halde çocuğu kırmamış ve içmiş:) helal olsun.
paylaşım için teşekkürler

imamhatipli42
Çocuk işte kendi imkanları ile gücünün yettiğiyle babasına ikramda bulunmuş. Rabbim zürriyetimizi ve bizleri salih kullatından eylsein.

meryemgül1
çok güzel bir paylaşım Allah c.c.razı olsun emeğinize sağlık

anne baba çocuk hikayeleri, anne baba ve cocuk hikayeleri, anne baba çocuk öyküleri