Adiyat Süresi Nüzul Sebebi

Adiyat Süresi Nüzul Sebebi

Hoca
Adiyat Süresi Nüzul Sebebi

Sûre-i celîle İbn Mes’ûd, Atâ, İkrime, el-Hasen ve Câbir kavlinde mekkîdir. Enes, kendisinden gelen rivayetlerin birinde İbn Abbâs, Mâlik, Katâde ve Mukatil de medenî olduğunu söylemişlerdir.[1]
İbn Merduye (veya Merdeveyh)in İbn Abbas (r.a.)dan yaptığı tahrîce göre, İbn Abbas (r.a.) şöyle demiştir; ve’l-âdiyat sûresi Mekke’de inmiştir. [2]
Allâme Zemahşerî’ye göre, Asr Sûresi’nden sonra inmiştir.[3]

1. "And olsun Allah yolunda koştukça koşanlara;
2. And olsun kıvılcımlar saçanlara;
3. Sabah sabah akına çıkanlara;
4. Ve tozu dumana katanlara;
5. Düşman topluluğunun içine dalanlara ki:

Bu surenin nüzul sebebi ile ilgili rivayetler:
1- Mukatil dedi ki:
"Rasulullah (s.a.v.); Kinane Oğulları’ndan bir kabileye bir seriyye gönderdi. Seriyyenin başına el-Münzir b. Amr el-Ensarî’yi komutan tayin etmişti. Onlardan bir müddet haber gelmedi. Bunun üzerine münafıklar dediler ki;
"Onların hepsi öldürüldüler.
Yahudiler ve münafıklar Rasûlullah (sa)’ın ashabından birisini gördüklerinde ona işaretle aralarında fısıldaşmaya başladılar. O mü’min de zannederdi ki seriyyeye katılan yakınlarının başına bir şey geldi; babası veya kardeşi veya amcası öldürüldü ve buna üzülürdü. Allah Teala seriyyeden haber verdi ve bu âyetleri indirdi."[4]
2- Abdulğafir b. Muhammed el-Farisî, Ahmed b. Muhammed el-Bestî’den, o Muhammed b. Mekkî’den, o İshak b. İbrahim’den, o Ahmed b. Abde’den, o Hafs b. Cemi’den, o Silmak’tan, o İkrime’den, o da İbn Abbas’tan bize şu haberi verdi:
"Rasulullah (s.a.v.) atlı bir grup gönderdi de onlardan bir ay geçtiği halde bir haber gelmedi. Bunun üzerine Adiyat: 100/1 âyeti indi. Yani burun delikleriyle soluyarak koşan atlara yemin ederim demektir. [5]
"Eshebet" kelimesinin manası: "Em’antu fi’s-sehab" demektir. O da "geniş arazi" manasınadır. "Sehab"ın çoğuludur."[6]

6. İnsan gerçekten Rabbine karşı pek nankördür.
7. Doğrusu kendisi de bunların hepsine şahiddir.
8. Gerçekten mala de pek düşkündür.

İbn Abbâs’tan rivayete göre bu âyet-i kerimeler Kurt ibn Abdullah ibn Amr ibn Nevfel el-Kuraşî hakkında nazil olmuşlardır.[7]

[1] İbnu’l-Cevzî, age. IX,206; Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/965; Tefsîr-i Kurtubî: 20/153; Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, Anadolu Yayınları: 13/6950.

[2] Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, Anadolu Yayınları: 13/6950.

[3] Tefslrü’l-Keşşaf: 4/786; Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, Anadolu Yayınları: 13/6950; Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/965.

[4] Darekutni, Bezzar, İbn Merdeveyh. Mürsel hadistir. İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul, İhtar Yayıncılık: 389. İbnul-Cevzî, age. IX,207. Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/965; Abdulfettah El- Kâdi, Esbab-ı Nüzul, Fecr Yayınevi: 474.

[5] Senedi zayıftır. Heysemi; Mecmau’z-Zevaid: 7/142. İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul, İhtar Yayıncılık: 389. Hâkim Ibnu Ebî Hatim, Bezzâr; İmam Celaleddin es-Suyuti, Lubabu’n-Nukul Fi Esbabi’n-Nuzul, Fatih Yayınevi: 2/726; Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/965. Vehbe Zuhayli, Tefsiru’l-Münir, Risale Yayınları: 15/604.

[6] İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul, İhtar Yayıncılık: 389.

[7] Alûsî, age. XXX,2i8. Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Çağrı Yayınları: 2/965.

Cevap: Adiyat Süresi Nüzul Sebebi

mum
adiyat suresinin nuzul sebebi,
adiyat suresi iniş sebebi

Nüzul Sebebi:
"Andolsun o nefes nefese koşanlara" ayetinin (1. ayet) nuzül sebebiyle ilgili olarak Bezzar, İbni Ebi Hatim ve Hakim İbni Abbas’tan şöyle rivayet ettiler: Rasulullah (s.a.) atlıları gönderip bir ay geçtiği halde onlardan bir haber gelmeyince Adiyat suresi inmiştir.

adiyat suresi nuzul sebebi, adiyat suresinin iniş sebebi, adiyat suresinin nuzul sebebi