Tasavvufun dindeki yeri

Tasavvufun dindeki yeri

arbekbey
Din üç sac ayağı üzerine oturur: İman, İslam, ihsan. Tasavvuf ihsan
boyutundandır. Yani ihsan, sen Allah’ı görmüyorsan da O’nun seni
gördüğünü bilmendir. Hatta sadece bilgi değil öyle davranmandır ihsan.
Tasavvuf işte bu ihsanın müesseseleşmiş şeklidir. Ama bugünkü
fotoğrafına bakıldığı zaman tasavvuf, sanki çok daha başka bir şeymiş
gibi algılanıyor. Dinden farklı hatta din dışı bir öğe olarak görülüyor
ve kimi çevreler tarafından din dairesi dışına itiliyor.
Din adeta bir süt gibidir. Sütten tereyağı, peynir, çökelek, yoğurt,
ayran vs. yapılır. Akıllı kimse ihtiyaçlar doğrultusunda hareket eder.
Evde tereyağı varsa, sütten bir daha tereyağı çıkartmaz. Peynir yoksa
peynir yapar; yoğurt yoksa yoğurt. Şunu da asla göz ardı etmez: Sütte
bu mamullerin hepsi mündemiçtir ve bu mamullerin hepsi süttendir.
Tasavvuf sütten yağı çıkarandır, fıkıh sütten peyniri çıkarandır
şeklinde kesin bir ayrım yapmamız bile bu noktada uygun değildir.
Doğrusu ben bu tarz tasniflere ve bu tasniflere ait kat’i sınırların
varlığına da inanmıyorum. Çünkü tarikatsız şeriat, şeriatsız tarikat,
hakikatsiz marifet, marifetsiz şeriat vd. olmaz. Bunları, birer durak
olarak bile tasavvur edemeyiz. Çünkü bir duraktan başka bir durağa
geçtiğimiz zaman evvelki durakla alakamız kesilir. Tasavvufa geçince
şeriatla alakamız kesiliyor mu? Hakikat makamını elde ettiğimiz zaman,
tarikatla, şeriatla alakamız kesiliyor mu? Kutb olsak, abd-i has
makamına gelsek şeriattan yine vazgeçemeyiz. Bakınız Aleyhi’s-sâlâtü
ve’s-selâm Efendimize, tek zirve, namaz kılarken ayakları şişiyordu.
Ömrü boyunca şeriattan ayrılmamıştı. Bu tasnifleri biz, aynı yapı
içerisinde seviye kat etmek, yükselmek, kendi içinde büyümek olarak
değerlendirebiliriz. Hepsi birbirinin içinde ele alınmalıdır. Hülasa;
varlık dairesinde her şey birdir.
Şu halde din dairesi içinde tasavvuf geleneğine ne zaman ihtiyaç duyulmaya başlanmıştır?
Bu konuda, Efendim bunlar tarihte sonradan ortaya çıkmıştır.
Tarikatler Hicrî V. yüzyılda kurulmuştur. gibi genel yargılar içeren
söylemleri ben kabul etmiyorum. İlk mürşid Hz. Allah, ilk mürid Hz.
Âdem’dir. Tasavvufta müridin manevî yola ilk adımı mürşide biatle ve
mürşidin müride esmâ telkini ile olur. İlk esma telkin edilen kimse ise
tarihte Hz. Âdem’dir.
Bunun benzeri bir diğer yanlış da; Müslümanlık Hz. Muhammed’le başladı. söylemidir.
Bu yargı, Kur’an’ın zâhir ibaresiyle bile çelişiyor. Hz. İbrahim, Ene
evvelü’l-müslimîn buyurmuyor mu? İslam da keza Hz. Âdem’le
başlamıştır. Bütün peygamberler Müslüman’dır. O peygamberlere tabi olan
bütün ehl-i iman da Müslüman’dır. Muhammedî şerîat ise Muhammed b.
Abdullah (s.a.v.) ile başlamıştır. Muhammedî şerîat başka Müslümanlık
ise daha başka bir şeydir. Hazreti Peygamber 40 yaşından evvel Müslüman
değil miydi? Ne zina etmiş, ne içki içmişti. Kendisine emin
denilmişti. Hz. Ebubekir keza. Müslümanlık Hz. Adem’le başladığı gibi
dervişlikte Hz. Âdem’le başlamıştır.
alıntı

Yorum: Tasavvufun dindeki yeri

BELMA
tasavvuf nedir sorusunu sorar cevabını alırsak yerinide öğrenmiş oluruz nedir tassavvuf saf temiz kalbe sahip olmak, kötü huylardan temizlemek ve iyi huylarla doldurmak demektir.

islamda tasavvufun yeri, dinimizde tasavvufun yeri, islamiyet kulturunde tasavvufun yeri nedir