Ebu Sufyanın müslüman oluşu

Ebu Sufyanın müslüman oluşu

mantık
Mekke’de fışkıran nûr, Medîne’den onbin kandillik bir çemberle gelip, nihâyet Mekke’yi kuşatmıştı. Hz.Ömer gece nöbetçilerinin üzerine kumandan tâyin edilmişti. Kureyş, Peygamber Efendimiz’in büyük bir ordu ile Mekke’ye geldiğini anlayınca, Ebû Süfyan’ı iki kişi ile gönderdiler. "Hemen yola çık, O’ndan bize eman al. Ancak, O’nun Eshab’ını gevşek görürsen savaşılacağını kendisine bildir" dediler.

Ebû Süfyan, iki kişi ile henüz yola çıkmıştı ki ateşler birden bire parlayıverdi. Tam bu esnâda nöbetçiler tarafından yakalandı. Yakalayan nöbetçiler kendisine şiddetli davranınca; "Ey Muhammed (S.A.V.) öldürülüyorum" diye feryat etmeğe başladı.

Nöbetçilere; "Önce beni Abbas’a götürün" diye bütün avazı ile sesleniyordu.

Sesini duyan Hz.Abbas tanıdı. Ona künyesiyle; "Ey Ebû Hanzala" diye seslendi.

O da, Hz.Abbas’a künyesiyle; "Ey Ebûl Fadl! Sen misin?" dedi.

Hz.Abbas da; "Evet" dedi.

Ebû Süfyan; "Anam babam sana fedâ olsun. Arkamdakilerden ne haber var?" diye sordu.

Hz.Abbas ona, İslam ordusunu göstererek; "Bu ordu yarın Mekke’ye zorla girecek olursa Kureyş’in çekeceği var" buyurdu.

Ebû Süfyan da; "Buna bir çâre, bir tedbir var mı? Ne yapmamı bana emir ve tavsiye edersin?" dedi.

Hz.Abbas da; "Evet, vardır" diye Rasûlüllah’ın beyaz devesine bindirip Allah Rasûlüne doğru gittiler.

Hz.Ömer’in ateşinin olduğu yere kadar gelince Hz.Ömer, Ebû Süfyan’ı tanıdı. "Allah düşmanı Ebû Süfyan! Seni ahitsiz ve akidsiz olarak ele geçirmeğe fırsat ve imkân veren Allâh’a hamd olsun" dedi.

Hz.Abbas ise onu emniyete aldığını bildirdi.

Hz.Ömer hemen Rasûlüllah’a gelerek, Ebû Süfyan’ın boynunu vurmak için izin istedi.

Hz.Abbas ise; "Ey Allâh’ın Rasûlü! Ben Ebû Süfyan’ı emniyetime aldım" dedi.

Hz.Abbas ile Hz.Ömer arasında kısa bir münakaşadan sonra Allah Rasûlü, Hz.Abbas’a; "Onu götür, yanında müsâfir et, sabahleyin getir" buyurdu.

Hz.Abbas, sabahleyin Ebû Süfyan’ı alıp Peygamberimiz’in yanına götürdü.

Peygamber Efendimiz, onu görünce; "Yazık sana Ey Ebû Süfyan! Senin için, Allah’dan başka ilah olmadığını öğrenmek zamanı gelmedi mi?".

Ebû Süfyan şöyle cevap verdi: "Ey Muhammed! Ben Allâhım’dan yardım diledim. Sen de Allâhın’dan yardım diledin. Vallâhi ben ne zaman Seninle karşılaştımsa Sen bana gâlip geldin. Eğer benim Allâhım Hak ve Senin Allâhın boş ve batıl olsa idi, ben Sana gâlip gelirdim. Babam ve anam sana fedâ olsun Yâ Rasûlellah, Senden daha cömert ve kerim başka kimse yoktur. Eğer Allah’dan başka bir mâbud olsa idi, bizi bu halde bırakmaz, bize yardım ederdi. «Lâ ilâhe İllAllah»" dedi.

Bütün yükünü atmıştı sırtından, amma henüz Müslüman olmamıştı. Çünkü, Rasûlü Ekrem’in de Allah Rasûlü olduğunu kabul etmesi, «Muhammedü’r-Rasûlüllah» deyip tasdik etmesi de lâzım geliyordu.

Bunun üzerine Allah Rasûlü; "Yazık sana ey Ebû Süfyan! Daha beni Allâh’ın Peygamberi olarak kabul edeceğin zaman gelmedi mi?" buyurdu.

Ebû Süfyan; "Sen ne sabırlı, ne kerim, ne civânmertsin! Amma bu hususta içimde hâlâ bir şüphe var." deyince, Ebu Süfyan’a Hz. Halid bin Velid "kafanı kesersem hiç tereddütün kalmaz" dedi. Artık şüphe ve tereddütü atma zamanı gelmişti. Ebû Süfyan, şehâdet getirerek Müslüman oldu.

Cevap: Ebu Sufyanın müslüman oluşu

Hükümdar
Hazret-i Ebu Süfyan (radıyAllahü teâlâ anh), Peygamber efendimizin kayınpederi ve eshab-ı kiramın büyüklerindendir. Peygamber efendimizin mübarek zevcesi olan Habibe validemizin ve vahiy kâtibi Hazret-i Muaviye’nin babasıdır.

Hazret-i Ebu Süfyan, müslüman olmadan önce Mekke’nin ordu kumandanı idi. Mekke’nin fethinde müslüman oldu. İslam ordusu şehre girerken, bir tepeden onları seyrediyordu. Kendi kendine (Şimdi büyük bir ordum olsa, acaba bunları yenebilir miydim?) diye düşündü. Tam o sırada Peygamber efendimiz yanına gelip, yavaşça (Ne kadar büyük ordun olsa, yine seni yenerdim) buyurdu. Bu mucize karşısında Hazret-i Ebu Süfyanın imanı daha da kuvvetlendi. Daha sonra Peygamber efendimiz Eshabına buyurdu ki:
(Ebu Süfyan’ın evine giren öldürülmekten kurtulur.) [Müslim]

Hazret-i Ebu Süfyan Mekke’ye gidip Kureyşi İslam’a davet etti. İslam ordusunun şehre girmek üzere olduğunu haber verdi. (Müslüman olanlar ve benim evime ve Mescid-i harama sığınanlar hariç, herkes kılıçtan geçirilecektir) dedi. Hazret-i Ebu Süfyan bu şereften başka, daha birçok ihsanlara kavuştu. O gün fazla kan dökülmeden Mekke fethedildi. Bunda Resulullahın kayınpederinin pek büyük hizmeti oldu.

Taif gazasında çok büyük kahramanlık gösterdi. Harpte bir gözü kör oldu. Resulullah, (Ya Eba Süfyan! Hangisini istersin? Eğer dilersen, dua edeyim, gözün yerine gelsin. Eğer dilersen Allahü teâlâ, Cennette sana bir göz versin) buyurdu. Hazret-i Ebu Süfyan, Ya ResulAllah! Cennette göz verilmesini isterim dedi ve avucunda duran gözünü yere attı.

Ebu Süfyan hazretleri Yermük gazasında da, çok kahramanlık etti. İkinci gözü de çıktı. Orada şehid oldu. (Medaric-ün-nübüvve, Mevahib-i ledünniye)

ebu sufyan müslüman oldumu, ebu süfyanın müslüman oluşu, ebu süfyan müslüman oldumu