Çok dardayım

Çok dardayım

hatalar
ben ALLAH’a bir konuda söz verdim. ama 2 dir tutamıyorum. bunun sonucunda da bazı şeyler oluor (sözümü ttmadım die biliorum ).ama ben çok rahatsızım bu durumdan olaydan hem ttamamktan. nasıl yaparım naparım da ALLAH’ı hoşnut edibilirim ? ve tevbe etsem etkili olurmu ? hem olan olay hem de rabbime karşı sorumluluğu mu yapadım çok huzursuzum lütfen cevap verin dua edeyim sizlere çok dardayım
yani nasıl yaparım naparım da ALLAH’ı hoşnut edibilirim ? ve tevbe etsem etkili olurmu ?

Cevap: çok dardayım lütfen cvbınızı bekliyorum ?

hatalar
yine bu sitede "Ey iman edenler! Yapamayacağınız şeyi niçin söylüyorsunuz? Yapamayacağınız şeyi söylemeniz Allah katında öfkeye sebep olan büyük bir davranıştır." böle bişey okudum. napıcan şimdi ben 🙁

Cevap: çok dardayım lütfen cvbınızı bekliyorum ?

miroğlu
Kardeş Allah(cc) yar ve yardımcın(yardımcımız) olsun
Söz verdim diyorsun, yemin ettin mi bilmiyorum yemin ettiysen 61 gün oruç tutman gerekir.
Tevbe edip Allah(cc)tan af ve bağışlanma dile
Günahımız uhud dağı kadar bile olsa affedilebilir yeterki tevbe edip bir daha o günahı işlemeyelim
Allah(cc)a emanet ol

Cevap: çok dardayım lütfen cvbınızı bekliyorum ?

hatalar
bilmiyorum ne oluyor söz veriorum dedim. cevabın için ALLAH razı olsun sendende

Saif Al-Din
Söz verip tutmadıysan tevbe edeceksin, bir daha da söz vermeden önce ,

2 – Ey iman edenler! Yapmayacağınız şeyi niçin söylüyorsunuz?
3 – Yapmayacağınızı söylemeniz, Allah yanında şiddetli bir buğza sebeb olur.
(Saf, 2-3)

ayetlerini hatırlayıp ona göre davranırsın, bu sıkıntıdan kurtulmuş olursun.

53 – De ki: "Ey haddi aşarak nefislerine karşı israf etmiş olan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümid kesmeyin. Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir."
(Zümer, 53)

Hiç meraklanma inşaAllah, bir hadis şerifte Allah’ın affediciliği şöyle anlatılıyor.

Allah’ın, kendisine tevbe eden kulunun tevbe etmesine sevinmesi, ıssız bir çölde bindeğinde iken üzerindeki yiyeceği ve içeceği ile bineğini elinden kaçırıp bineğini bulma ümidini yitiren ve ümitsizlik içerisinde bir ağaca varıp gölgesine uzanan, böyle bir ümitsizlik halinde iken birden bineği yanına dikiliveren birinizin hemen bineğinin yularını tutup sevincinin şiddeti ile ne dediğini bilmeyerek :"Allah’ım sen benim kulumsun, ben de senin rabbinim" diyecek derecede sevinç sarhoşluğuna düşen birinizin sevincinden daha çok sevinç duyar.