Kendime Zarar Veriyorum

Kendime Zarar Veriyorum

Kayıtsız Üye
Selamun Aleyküm bunları birine anlatamadığım için buraya yazmak istedim lütfen yorumlarda hemen dine bağlamayın bu nedensiz bir biçimde beni dinimden soğutuyor. 18 yaşıma birkaç ay kaldı namazımı bazen sabah namazlarını kaçırıyorum ama düzenli kılıyorum oruçlarım herşeyimi yapıyorum dua da ediyorum . Bu durum ara ara oluyor o kadar stres oluyorum o kadar yalnız kalıyorum o kadar her olayı içime atıyorum ki artık kaldıramıyorum. Allah’a dua ediyorum bu olaylardan önce hep ettim yardım istedim dayanamadığımı söyledim lakin durumum daha kötü oldu birgün o kadar gözüm döndü ki kendimi dövmeye kendime acı çektirmeye başladım ve zevk alarak yapıyordum üstelik acık diniyordu maksimum 2 dk sürüyor ve sakinleşiyorum bir gün yine aynısı öldü sakinleşemedim ve içimden biri sure okudu sakinleştim ve uyudum bugün aynı şeyi tekrarladım kendime acı çektirdim rahatladım namazda düşünmekten huşu alamadım dua ediyorum ama bir dönüş alamıyorum bu durumdan korkmaya başladım kendi canıma kıyacağım diye çaresizim ne yapacağımı bilmiyorum ağlıyorum dayanmıyorum çünkü derdimi anlatacağım kimsem yok aileme söylüyorum çok negatifsin gene takıntı yapıyorsun diyorlar yada azar işitiyorum 2 dostum var beni en kötü senaryodan kurtardılar ama çaresizler bu durumda başka hiç kimsem yok bu arada evet negatifim güzel şeyler düşünemiyorum çünkü yaşamadım ki düşüneyim hiçbirşey umrumda değil çünkü umursayınca daha çok acı çekiyorum umutlu değilim çünkü istediğim şey olmayınca daha çok acı çekiyorum sadece merhamet duygum kaldı kısaca ruhsuzlaştım Allah Aşkına yardım edin

Yorum: Kendime Zarar Veriyorum

Omer Faruk
Sevgili kardeşim,

Hepimizin sorunları var ama herkes sorunları farklı karşılar. Kimi aldırmaz, kimisi alır çözü yoluna girer, kimise de sorunu alır içinde çoğaltır. Bunlardan ikisi hayatta hem mutsuz hem başarısız olurlar. Diğer üçüncüsü ise başarısız olsa da başarılı olmanın yolunu, sonunda bulur.

Allah bize üç şey hediye etti, iman, umut ve amel… Bunları yerine getiren birinin hem bu dünyada hem ahirette mutlu olmamasına imkan yoktur.

Ama bunları nasıl mutluluğa dönüştüreceğiz. İman’ın temel kaynağı Kur’an’dır. Bunu bilmeyen hakkıyla iman edemez, umudun kaynağı Allah’ın bizi niçin yarattığını bilmek ve her olumsuzlukta çökmemektir. Amel ise vücutta kalp ne ise imanı (beyni) yaşatan cevherdir. Beyin olmadan kalp, kalp olmadan beyin işe yaramaz. Sonuç ölümdür.

Sana tavsiyem, yeme içme şu kitabı bul ve öncelikle bunu oku "Etkili insanların 7 alışkanlığı". Evet bu Kur’an değil ama bu acil yardım için gerekli bir kitap, selametle. İNşAllah huzura kavuşursun…

Yorum: Kendime Zarar Veriyorum

seyit gazi
hicret esnasında Allah rasulü nün yakalanması için ödül koyduklarında büreyde el eslemi isimli zatta bu ödülün peşine düşmüş ve karşılaştıklarında ebubekir ra endişelenmiş Allah rasulü onu teskin etmiştir. Allah rasulü büreydeye isimini sormuş, büreyde cevabını alınca rasulullah sav ebubekir ra a dönerek, büreyde serinlik demektir Allah bize serinlik gönderdi demiştir. sonra Allah rasulü büreyde ye dönerek hangi kabileden olduğunu sormuş, eslem kabilesinden olduğunu öğrenince ebubekir ra a dönerek, Allah bizi selamette kıldı buyurmuştur. sonra eslem kabilesinde kimlerden olduğunu sorunca, sehmoğullarından cevabını alınca Allah rasulü ebubekir ra a dönerek, sehm pay demektir payımıza hayır düştü buyurmuştur. büreyde el eslemi rasulullah sav e kim olduklarını sorunca, rasulullah sav de künyeleriyle kendini tanıtınca; büreyde el eslemi önce şaşırmış sonra şehadet getirerek müslüman olmuş ve adamlarıyla beraber rasulullah sav in arkasında namaz kılmışlardır.

ne yazık ki biz hayra yormak nedir unutmuşuz, karamsarlık ise tek azığımız olmuş. hani… düşüncelerinize dikkat edin; önce sözlerinize ve yaptıklarınıza yansır, sonra karakteriniz ve hayata bakışınız haline gelir, sonra da hayatınız olur benzeri şeyler demişler ya… ne yazık ki bizim hayatımızı yönlendiren tek şey kaygılarımız olmuş. bazen bir işe bakıyorsunuz, ne başı ne ortası ne de sonu kimsenin istediği gibi olmuyor. bari kendi istediğiniz gibi olsaydı diyorsunuz, o hiç olmuyor. dediğim gibi, ne yazık ki hayatımızı yönlendiren tek şey ilk adımından itibaren kaygılarımız oluyor ve biz bunun farkında bile olmuyoruz. kaygılarınızla ve nedenleriyle yüzleşmeli, en azından istediğiniz gibi olmasa bile bunları; mutedil, açık ve net neden sonuç ilişkisine sokup, soyutluklardan sıyırmanız gerekir. kimisi iyimser düşünme hususunda daha başarılı oluyor, kimisi de başına gelenlerle girdiği düşünce süreçleriyle seneler içinde bunu kendine kaybettirmiş oluyor. belki bunların muhasebesini yaparken en son en zor düzeltebileceğiniz husus bu iyimserliğin tekrar kazanılması da olabiliyor. isabet etmemek yanılmak pahasına iyimser olma hasletini kazanmaya bakın.

bir insan gerçekten umursamasa, gerçekten üzülmez. sizinki artık karamsarlık oluyor. bir insan gerçekten çok istemese, gerçekten hayal kırıklığına uğramaz. sizinki hayal kırıklıklarınız neticesinde, artık bir şey istememeye dönmüş. bir insan bir şeyi çok istemese veya bu sonuca kendisini çok bağlamasa, hayal kırıklığına uğramaz. böyleyken böyle oldu der, hayırlısı olsun der geçer.

aklı değirmene benzetmişler, içine bir şey konulmadığı takdirde kendisini öğütürmüş. hayırlı çevrelerde bulunmaya gayret edin yalnız kalmayın. yalnız kaldığınız zamanlarda da helal meşgaleler edinin. kendinizi öğütmeyin ve konuşun, kendinizi ifade edin. bir şeyi anlatmanın yolu direk onu anlatmaktır, insan bir şeyi anlatmaya çalıştıkca anlatmaya çalıştığı şeyden bir o kadar uzaklaşır. karşınızdan bu anlayışı bulmadığınız zaman da, ne kendinizi ne de karşınızdakini suçlamayın. ben siz diğerleri insanlar çok eksikler bunlar tabii şeyler.

kendi projesi olmayanlar, başkalarının projelerinin bir parçası olurmuş. hayırlı güzel yapılabilir size uygun gönlünüzce yol haritalarınız olursa, kimseyle uğraşmak durumunda kalmazsınız.

şeytan hüşu ile de çok rahat insanı kandırabilir. yapılması gereken namazı merkeze koymak ve mümkün olduğunca camide kılmaktır. insanın sükunet bulduğu zamanlar olur ancak bunların veya iştahın azaldığı zamanlarda yapılacak tek şey sadece kıldığımız namazın niteliğini artırmaktır. sızlanmak para etmez. ayrıca siz kendinizi sevmedikce kendinize iyi bakmadıkca, namazınıza ne kadar iyi bakabileceğinizi zannediyorsunuz. ayrıca biz isteyen konumundayız ve aciz olanız dua edince sonuçlarını öngörmek rolleri şaşırmaktır.

insanın bir kendisini muhasebe etmesi vardır, bir de insanın kendini suçlaması vardır. insanın kendine kızmasının, kendini suçlamasının, kendini zelil etmesinin kime ne faydası vardır. ne Allah bunları ister, ne dininde bunu emreder, ne de insanın bunda bir faydası vardır. şeytan insana yapılması gereken hariç herşeyi yaptırır. insan: ben kendime kızıyorum daha ne yapayım elimden geleni yapıyorum der; halbuki en basit muhasebeleri yapmaz, en basit sebeb sonuç ilişkilerini kurmaz, en basit adımları atmayız.

tabi sizin kendinize eziyet etmenizin başka sebebleri de olabilir. siz kendinizi ifade etmiyorsunuz, ifade edince de bazen istemediğiniz tavırlar görüyorsunuz, içinize atıyorsunuz, kızdığınız şey içinizde oluyor ve siz kızgınlığınızı kendinize yönlendiriyorsunuz. bunun yolu konuşabildiğinizi konuşmak, konuşamadığınızı kendinize dert etmemek. içinize atmamak biriktirmemek bir kızgınlık ortaya çıkarmamak veya yönlendirmemek. ben veya bir başkası da içindekileri dökecek olsa manyak derler, anlayana anlatırsınız anlamaya boşverirsiniz. hele bunu bir kızgınlık nedeni haline getirmezsiniz. her zaman cevap olarak verilir, her zamanda bu cevabı verenin de sizi anlamadığı düşünülür de; vurdumduymazca umursamazca boşverin demiyorum, aklınızı ve merhametinizi bir kenara bırakmadan boşverin gitsin.

Yorum: Kendime Zarar Veriyorum

mugo
şu 2 günlük dünya için kendini üzmeye değermi? sen namazını kıl orucunu tut ibadetlerini yap Allah’a dua et inşAllah bu dertlerin biter kardeşim Allah en iyi bilendir 🙂

Kayıtsız Üye
Yanıtlarınız İçin Teşekkürler..Ömer Faruk bey özellikle sizin, ben kendime değer vermesemde inanın namaz benim için çok ayrı yerde uyku halinde bile olsam veya acil işim bile olsa onları bırakıp namazı camiide eda ediyorum ki hala öyle ben önemsizim diye ibadetlerim önemsiz olmuyor benim için bunları anlatın demişsiniz anlatacak kimsem olmuyor aile durumunuda anlattım içime atıyorum takmasam bile artık birçok olay yaşanıyorki içimdekileri kusmak durumunda kalıyorum sinirim kırgınlığım kıskançlığım kısaca her duygum kendini gösteriyor umursamadığım konular artık dünya konuları ne okuma derdim var herkes yaşımda üniversite düşünürken ben herşeyi akışına bıraktım olduğu gibi yaşıyorum artık bunaldım daraldım dolaşıyorum dışarıda deniz kenarı iyi geliyor eve dönüyorum hergün aynı monotonluk kapana kısıldım çıkmazdayım ister istemez düşünüyorum düşündükçe kötü oluyorum etrafımdakilerin mutluluğuna bakıyorum yani anlayamıyorum birçok şeyi genede teşekkürler