Kayınvalide ve kayınbabaya itaat mutlak zorunluluk mudur?

Kayınvalide ve kayınbabaya itaat mutlak zorunluluk mudur?

Kayıtsız Üye
s.a ben tugba sizlerden bir konuda bilgi almak istiyorum ben 3 aylık evliyim bir 7 ay kadarda nişanlılık dönemim oldu fakat bir türlü eşimin ailesine kendimi sevdiremedim.ama inanın kendi annemden ve babamdan bile üstün tuttum nerdeyse,konuştum, ilgilendim çok sevdim ve saydım onları ama onlar bana ve aileme yapmadık saygısızlık ve iftira bırakmadılar bir kere olsun samimiyetle bana kızım dediklerini duymadım buna rağmen yine ben herşey düzelsin iyi olsun die hep uğraştım ama olmuyor düşüncelerini sabitlemişler değişmiyor çünkü ben oğullarını onlardan ayırmışım ben ve ailem kötüyüz başka çare bulamadım şuan görüşmüyorum kendileriyle çnk beni çok üzdüler sdc beni olsa yine kabul ama onlar kendilerine sadece hizmet ve hürmet eden arkalarından ve yüzlerine sadece iyi niyetlerde bulunan aileme atmadık iftira bırakmadılar.böyle bir durumda ben hala onlarla görüşmek zorundamıyım bunu gerçekten merak ediyorum.cvp verip beni bu konuda bilgilendirirseniz duvacınız olurum çünkü gerçekten çok mutsuzum düşünmekten deli olacağım saygılarımla…

Cevap: Kayınvalide ve kayınbabaya itaat mutlak zorunluluk mudur?

Fetva Meclisi
Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Değerli kardeşimimiz: Evlilik her toplum ve her kültürde bulunan kutsal bir birlikteliktir. İnsanlar evlenerek yeni bir hayat, yeni yaşam tarzı ve yeni akrabalar elde ederler.
Bu yeni akrabalarla olan ilişkiler yine kültürlere göre değişmektedir. Bizim kültür ve inancımıza göre eşin annesi ve babası, kendi anne ve baba konumundadır. Kayınvalideye ”anne” ve kayınbabaya da ”baba”
denilir. Bu kültürümüzde böyle olduğu gibi dinimizin ahlaki boyutunda da bu şekildedir, yani evlenmek suretiyle eşimizin anne ve babası bizim anne-babamız olmaktadır.
Kuran’ı Kerim’in ebeveyn hakkında buyurmuş olduğu kurallar onlar içinde geçerlidir, yüce Allah şöyle buyuruyor:
"Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine "of!" bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.” İsra-23
Fakat maalesef, toplumumuzda gelin ve kaynana rolleri çoğu zaman öfke yaratan, kopukluklara neden olan roller olarak gözlenmektedir. Daha iyi gelin –kayınvalide ilişkisi için neler gereklidir? Neden olumsuzluklar yaşanmaktadır? Bu gibi soruların cevaplarını öğrenip ona göre davranmak icab eder.
Şunu hiçbir zaman unutmayalım ki; ferdi, ailevi ve toplumsal tüm sorunlarımızın en büyük nedeni İslam’ı iyice bilmememizden kaynaklanmaktadır. yüce Allah’ın dininin her anımız için hükümleri bulunmaktadır, eğer ilişkilerimizde bu hüküm ve tavsiyeleri bilip uygularsak kesinlikle sorunsuz, mutlu bir yaşam süreceğizdir. temeli İslam ile yoğrulmuş yuvaların mutsuz olması imkansız. Tabii bu durumda her iki tarafa düşen önemli görev ve sorumluluklar var. Çünkü mutlu aileler anne-baba ve çocuktan oluşmuyor. Eşinin ailesi ile arası açık olan bir aile ferdinin yuvasında çok mutlu olduğu söylenemez. Onun için hem gelin ve hem de kayınvalide sorumluluklarının farkında olmalıdırlar.
İlişkilerde yaşanan bu üzücü tablolar; kendini beğenmişlik, iyi eğitim almama, önyargılı davranma, bencillik, mantıksız taassuplara düşme ve kendi rahatlığına çok önem vermekten kaynaklanmaktadır bu gibi kötü sıfatların gelin yahut kayınvalide de bulunması evliliklerde huzursuzluk ve sorunların kaynağıdır. oysa İslam’a göre evlenmenin en büyük hedeflerinden birisi eşlerin psikolojik olarak rahatlığa kavuşmaları ve huzur bulmalarıdır.
Dolayısıyla, öncelikle gelinler kayınvalidelerini öz anneleri gibi görmeli ve kayınvalidelerde gelinlerini öz kızları kabul etmeli, yapacakları her şeyi bu çerçevede değerlendirmelidirler. İslam-i terbiye ile yetişen, erdemli, hoşgörülü ve faziletli gelin-kaynana ilişkisi şöyledir:
Kayınvalide tüm sevgisini göstermeli, fedakar olmalı, çoğu şeyi görmezden gelerek, anlayışlı davranmalıdır. Gelinde , "Aile fertlerine yaptığın her iyilik onlara sadakadır” hadisi gereğince; Kayınvalidelerine sevgi ve hürmette kusur etmezler.
Kayınvalide gelinin baba evinden gelerek, artık o ailenin bir ferdi olduğu bilincinde olmalıdır. Ona Allahın bir emaneti olarak bakmalı, kendi kızının veya bir aile ferdinin kusurlarını örter gibi gelininin de kusurlarını örtmeli. Mümine bir gelinde kayın validesini annesi yerine koyar. Onu annesi gibi sever, davranır ve öyle muamele eder.
Kayınvalide gelinen emir vererek konuşmaz, çünkü emir vermenin dinimizde ne kadar kötü bir sıfat olduğunu bilir, daima onunla evladı gibi hoşgörü, güler yüzlü ve rica ile konuşur. Gelinde kendi sorumluluklarının farkındadır, vazifesini dile gelmeden yerine getirir
Kayınvalide gelinini oğluyla onun arasına giren birisi olarak görmez, çünkü o her ikisinin de yerinin ve sevgisinin farklı olduğunu bilir. Onu bir yabancı gibi görmez aksine çok sever çünkü oğluna mutluluk verendir. Gelin de eğer ayrıysa sık sık kayınvalidesini ziyaret eder, bayramlarda asla yalnız bırakmaz, sürekli Onu arayarak gönlünü alır.
Kayınvalide sık sık iğneleyici, rencide edici laflar sarf etmekten kaçınır. Gelin ise, en kızgın anında bile kayınvalidesi ile münakaşa etmekten kaçınır, ona karşı terbiyeli ve edepli davranır.
Kayınvalide, oğlu ile gelini arasına asla girmez, sorunlarına karışmaz ve onları serbest bırakır, kararlarına karışmaz. Fazilet sahibi gelin de, kendi annesi veya ailesinin özel meselelerini nasıl kimseye söylemiyorsa kayınvalidesi ile yaşadıklarını ona ait sırları kimseye söylemez.
En önemlisi kayınvalide gelininin ailesi ile görüşmesinden rahatsız olmaz, bu rahatsızlığınızı ima ile de olsa belli ettirmez. Gelin de herhangi bir konuda inatlaşmaya girmez, anlayışlı olur, bir şeyi fazla üstelemez. Konuyu uzatacak sözlerden kaçınır ve çoğu zamanda susmasını bilir.
Fazilet sahibi kayınvalide, gelini asla azarlamaz, onu her fırsatta över, ona bir anne şefkati ile davranır. Gelin de bir gün kendisinin kayınvalide olacağını bilir, nasıl davranılmasını istiyorsa öyle davranır. Allah’a Emanet olmanız dileğiyle

Cevap: Kayınvalide ve kayınbabaya itaat mutlak zorunluluk mudur?

Kayıtsız Üye
Selamun aleykum hocam ben 8yillik evliyim 6 yil esimin ailesiyle birlikte ayni binada yasadik yeme icme bir degildi fakat esimin annesi ozel hayatima pek saygi duymuyodu en sonunda artik çok gerildim ve oradan tasindik 2 yildirda hiç gorusmedim evime gelmelerini de istemedim cunku tekrardan arayi bozacak sorunlar olusup huzursuz olacam diye korkuyorum psikiyatriye gittim 6ay tedavi oldum sen zaten hastaydin dedi çok zoruma gitti bosaniyoruz dedi eşim Allah ikinizede hayirli kismet versin dedi ve bende kirildigim için gitmiyorum ikinci bebegim oldu gelmelerini de istemedim iki evladim var bana emanet olan acikcasi onlarida gostermiyorum napicagimi bilmiyorum icim rahat değil elbette benimde hatalarim oldu 18yasinda gelin oldum ama o uyarmak yerine millete farkli yansitti beni kendisini saydirmadi sevdirmedi eşim bu 2yil içinde asla demedi git gitmek zorundasin falan diye ama ben huzursuzum burada soylenmiycek bikac bisey daha dedi kayinvalidem bir tarafim gitme diyo bir tarafim o utansin dediginden yaptigindan diyo napicam neolur bana bir care bir yol gosterin..

Yorum: Kayınvalide ve kayınbabaya itaat mutlak zorunluluk mudur?

Belkıs
Biz onüç yıllık evliyiz. Eşimin ailesinin benim ailemle hiç alakası yok. Onlar çok rahat insanlar, özellerini başkalarının yanında konuşmaktan çekinmeyen, küfürlü konuşan insanlar. Biraraya geldiğimizde de sürekli paradan konu açılır. Durumlarından şikayet ederler. Kayınpederim emekli, evleri ve arabaları var. Hiç şükür ettiklerini görmedim. Bana ve çocuklarıma samimi içten davranmıyorlar. Eşim ailesini görmek istemiyor. Ben zorlayınca annesini arıyor,ve para istediği için aradığına pişman oluyor. Uzun zamandır görüşmüyoruz. Biz gitmiyoruz ama onlarda torunlarını özleyip gelmiyorlar. Benim annem bu duruma kızıyor. Annesini babasını ziyaret etmesi gerekiyor diyor. Bizde kırıldık, bir kere de onlar özleyip gelsinler diye inat ettik. Yanlışmı yapıyoruz, yeni konuşan ve herşeyi taklit eden bir çocuğum var. Küfür duysun istemiyorum. Sizin fikriniz nedir?

Kayıtsız Üye
selamun aleyküm ben 1 buçuk yıldır evliyim 18 yaşında akrabaya gelin gittim eşimden çok.memnundum asilerindende memnundum ama fakat ailesi beni hiç sevmedi hep soğuk dilleri hep soğuk bakışlar hep soğuk hareketler sırtımı cevirdigim anda hep kötü konuşmaları aileme benim önümde küfür ederlerdi hakaret ederlerdi bu benim çok ağrıma gidiyor du ve bende zamanla anlaşamayınca artık gitmek istemedim yanlarına ve 7 aydı gitmiyorum hiç yanlarına 7 ay içersinde sadece bir kaç kez gittim bir hatam olduğu vakit hep annesi babası onu öyle yapıyor derlerdi ama fakat yanlışlardı ailemle alakası yoktu tamam zamanla tartışmamız oldu ama ben hep boşvermye çalışırdim ailesi olarak ne altım ne görümcelerim bir gün olsun evime hiç bir zaman gelmediler ben hel istedim yanıma gelsinler ama onlar gelmemezlik yaptı hep beni hiç sevmiyorlar istemiyorlar benimle konuşmazlar etmezler evlerine giderim görümcelerim öyle laflar şikârmı beni evden kovmaktan beter eder kaynanam yaşĺi kayinbederim 10 yıl önce vefat etti yani dayım olur rahmetli kendisi eşimi her zaman evlerine yemeğe davet ederler ama demezler eşin gelsin yanımıza falan hiç demezler beni gördükleri yerde yüzlerini çevirirler benden nefret ediyorlar başkaları da gelip söylenip bana derki sen pissin sen kötüsün sen onlara hükümdarlık kurmaya çalışıyorsun sen onlarla bütün bağını tamamıysan koparmışsın sen kötüsün ben gerçektende çok iftira yedim çok laf yedim ve bunlar yüzünden artık girmiyorum yanlarına bana eşya fırlamışlardı benim yanımda biz seni isteyipte evimize soktuğumuza çok pişmanız derlerdi keşke seni hiç istemeseydik çok pişmanız sen kötüsün kötüsün hep kötüyüm onların gözlerinde afedersiniz ama ben onların gözününse dış kapının dış mandalıyım hep ve bu yüzden kendimi çok yapa yanlız hayatta kimsesi yok gibi hissediyorum çok bunaldım gercektende evim hep ayrıydı ama kaynanamlarla çok uzakta da oturmazdık yakında otururduk ilk zamanlarda gitmemezlik yaptigimda esime hep sorarlardı eşin niye gelmiyor artik yanımıza oda gelsin falan ama ben huzurum olsun diye hep gitmemeyi tercih ettim cunku biliyorum onlar hep ayni hiç degişmez halada aynılar degişmiyorlad sürekli sikintidan artik hasta oluyorum gitsem ayrı dert gitmesem ayrı dert eşim bana şiddet uyguladığı zaman onların hoşuna gidiyor ilk zamanlarda daha ben nişanlı iken de beni istemeleri hiç içlerinede sinmemişti zaten hep soğukluklari beni yoruyor ben onlara hiç bir şekilde hakimiyetlik kurmuyorum onlar bana ilk başlarda hep kurarlardı şuan bir birimizi görmediğimiz için hiç bir sıkıntıda yok zaten şuan hiç bir sorunumun yok ama tek sıkıntı birbirimizle konuşmamaları🙂

eşimin ailesiyle görüşmek zorunda mıyım