Necm suresi 32 ayet açılımı/tefsiri

Necm suresi 32 ayet açılımı/tefsiri

burcealtug
onlar ufak tefek kusurları dıiında günahların büyüklerinden çirkinliği kötülüğü çok açık olan davranışlardan kaçınırlar.Şüphesiz RABBİN bağışlaması bol ve geniş olandır. O sizi topraktan yarattığı zaman da siz annelerinizin karnında cenein olduğunuz zamandaO sizin halinizi en iyi bilendir.Öyleyse nefislerinizi temize çıkartmaya çalışmayınO muttaki olanı en iyi bilendir.
Bu ayeti yorumlarmsınız?

Ama lütfen ciddiye alınız. Bana soru sorar gibi cevap yazmayınız. Bazı arkadaşların yazıları sanki benle dalga geçiyor tarzında. Mümkünse onların cevaplamamasını rica edeceğim.

Cevap: necm suresi 32 ayet açılımı

Ehfiya
İyilik Yapanlara Mükafat, Kötülük Yapanlara Ceza:
31- Göklerde ne var, yerde ne varsa Allah’ındır. (Bunların yaratılması) kötülük edenleri yaptıklarına mu- kabil cezalandırılması, güzel hareket edenleri de daha zelîyle mükâfatlandırması içindir.
32- (Bu insanlar> ufak ufak suçlar hariç, günahın büyüklerinden ve fuman ve siz henüz analarınızın karınlarında ceninler halinde olduğunuz sırada sizi çok iyi bilendir. Bunun için kendinizi temize çıkarmayın. O, sakınan kimdir, çok iyi bilendir."

Açıklaması:
"Göklerde ne var yerde ne varsa Allah’ındır. (Bunların yaratılması) kötülük edenleri yaptıklarına mukabil cezalandırması, güzel hareket edenleri de daha güzeliyle mükâfatlandırması içindir." Yani Allah göklerin ve yerin malikidir, hiçbir şeye muhtaç değildir, yaratılanlar hakkında, adaletle hükmedendir. Varlıkları hak olarak yarattı. Her şeyi kuşatan ilmine uygun olarak ister iyilikte bulunan, ister kötülükte bulunan olsun, insanların her birine neticede amelinin karşılığını verecek, iyilik yapana iyilikle, kötülük yapana kötülükle muamele edecek: Eğer kişinin ameli hayırsa karşılığı hayır, şer ise şer olacak.
İbnülcevzî tefsirinde şöyle demektedir: "Bu ayet, Cenab-ı Hakkın kudretini ve mülkünün genişliğini haber vermektedir. Bu ayet ilk ayet ile, "liyecziye’llezîne…" ayeti arasında bir cümle-i muterıza (ara cümlesi) şeklindedir. Çünkü iyilikte bulunanı da, kötülükte bulunanı da en iyi bilen O ise, her birine hak ettiği karşılığı da O verecektir. Her iki sınıfa yaptıklarının karşılığını verebilmesi de ancak geniş mülk sahibi olmasıyla mümkündür."
Sonra Allah iyilikte bulunan o müttakilerin özelliklerini zikrederek şöyle buyurdu:
"Ufak ufak suçlar hariç, günahın büyüklerinden ve fuhuşlarından kaçınanlardır. " Yani iyilikte bulunanlar; şirk, adam öldürme, yetim malı yeme gibi büyük günahlardan, zina gibi fahiş günahlardan uzak duran insanlardır. Allah’ın, karşılığında cehennem tehdidinde bulunduğu her günaha kebâir (büyük) günah; yine büyük günahlardan olup da hakkında had cezası bulunan ve hem aklen hem de dinen son derece çirkin olanlarına da fevâhiş denir. Ancak, harama bakma gibi "lemem" tabir edilen küçük günahlar ve önemsiz hatalar hariç "iyilikte bulunanlardan günah sadır olmaz. Ahmed bin Hanbel’in ve Buhari ve Müslim’in Sa/uMerinde Ebu Hü-reyre’den rivayet ettiklerine göre Rasulullah (s.a.) şöyle buyurdu: "Allah her Ademoğluna zinadan nasibini yazmıştır, çaresiz onu yapar. Meselâ gözün zinası bakmaktır, dilin zinası konuşmaktır, nefis temenni eder ve ister, organ da onu ya tasdik eder (ona uyar) veya tekzib eder (o günahı işlemez)
İyilikte bulunan bu muhsinun küçük günah işlerlerse, tevbe eder ve benzerini bir daha yapmazlar.
Bu ayetin bir benzeri de şudur: Eğer yasakladığımız şeylerin büyüklerinden kaçınırsanız sizin küçük günahlarınızı gizleriz ve sizi şerefli bir yere koyarız."
Buhari ve Müslim’de Hz. Ali’den gelen rivayette büyük günahlar yedi tane sayılmıştır: "Yedi helak ediciden sakının: Allah ‘a ortak koşmak, sihir, haklı durum hariç Allah ‘m haram kıldığı canı öldürmek, yetim malı yemek, faiz yemek, harp günü kaçmak, günahsız ve iffetli mümin kadına zina iftirası atmak." Hafız Zehebî Kebâir adlı kitabında büyük günahları yetmişe kadar çıkarmıştır. Taberanî’nin rivayetine göre bir adam İbni Abbas’a: "Büyük günahlar yedidir" demiş, o da "onlar yediyüze yediden daha yakındır, ancak istiğfarla büyük günah kalmaz affolunur, ısrarla günah küçük kalmaz (büyük günah olur)" demiştir.
Sonra Allah "Şüphesiz ki Rabbin mağfireti bol olandır." demek suretiyle ümit kapısını açmış, ümitsizliği yasaklamıştır. Yani şüphesiz Allah’ın rahmeti her şeyi kuşatır, tevbe edenler için mağfireti bütün günahları kapsar. Nitekim ayet-i kerimede: "De ki: Ey kendileri aleyhine haddi aşan kullarım! Allah ‘m rahmetinden ümit kesmeyin. Şüphesiz Allah bütün günahları bağışlar. Şüphesiz o çok bağışlayanın, çok merhamet edenin ta kendisidir. " (Zümer, 39/53 buyrulmuştur.
Sonra Cenab-ı Hak her şeyi bildiğini vurgulayarak şöyle buyurdu: "O sizi daha topraktan yarattığı zaman ve siz henüz analarınızın karınlarında ceninler halinde olduğunuz sırada sizi çok iyi bilendir." Yani Allah şüphe yok sizi görür, babanız Adem’i topraktan yaratıp onun sulbünden zürriyeti-ni çıkardığı, analarınızın karnında ceninler olarak size şekil verdiği ve değişik merhalelerde oluşum ve gelişmenizi taahhüt ettiği zamanlarda bile sizden sâdır olacak sözlerinizi, hareket ve ahvalinizi biliyordu. Cenin: Ana karnındaki çocuğa denir. "Analarınızın karınlarında" sözü ile Cenab-ı Hakkın ilim ve kudretinin kemaline dikkat çekilmiştir. Zira ana karnı son derece bilinmezdir. Orada ceninin her halini bilen Allah için, kullardan sadır olan diğer haller ona gizli olmaz.
"Bunun için kendinizi temize çıkarmayın, o sakınan kimdir, çok iyi bilendir." Yani kendinizi övüp durmayın, günahsız, tertemiz göstermeyin, beğenerek veya riya için kendinizi medhetmeyin, günahlardan temiz olduğunuzu iddia etmeyi bırakın, itaat ederek Allah’a hamd edin, günahtan kaçının, çünkü Allah günahlardan sakınanı bilir.
Bu ayetin bir benzeri de şu ayettir: "Kendilerini temize çıkaranları gördün mü? Hayır Allah dilediğini temize çıkarır ve kimse kıl kadar haksızlık görmez." (Nisa, 4/49).
Müslim Sahih ‘inde rivayet ettiğine göre Muhammed bin Amr bin Atâ şöyle dedi: Kızıma Berra ismini verdim. Bunun üzerine Ebu Seleme kızı Zeynep bana "Rasulullah bu ismi yasak etti ve kendinizi temize çıkarmayın, şüphesiz Allah sizin berr (iyi) olanınızı en iyi bilendir" dedi. Bunun üzerine "Peki hangi ismi verelim?" dediler. Rasulullah da "Ona Zeynep adını koyun." dedi. (Berra: İyi, sözüne sadık, demektir.)
Ahmed bin Hanbel, Abdurrahman bin Ebî Bekra’dan rivayet ettiğine göre babası şöyle dedi: Birisi Rasulullah’m yanında bir adamı medhetti. Bunun üzerine Rasulullah birkaç defa: "Ne yaptın, arkadaşının boynunu kopardın, biriniz mutlaka arkadaşını methetmesi lazım geliyorsa: "kanaatimce…, Allah’ın nezdinde kimseyi temize çıkaramam… -eğer öyle biliyorsa- zannedersem, o şöyle şöyledir." şeklinde söylesin." buyurdular.
Ahmed bin Hanbel, Müslim ve Ebu Davud’un rivayetlerine göre Hem-mam bin Haris şöyle dedi: Birisi Hz. Osman’a geldi yüzüne karşı onu övmeye başladı. Bunun üzerine Mikdad bin Esved hem onun yüzüne toprak serpiyor, hem de şöyle diyordu: "Rasulullah (s.a.) bize, insanları yüzlerine karşı mübalâğa ile övenlerle karşılaştığımız zaman yüzüne toprak serpmemizi emretti." [10]

__________________________________________________ ______
[10] Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 14/105-107.

necm 32