Dava İle İlgili Hadisler

Dava İle İlgili Hadisler

yüzbin
DÂVÂLAR VE BEYYİNELER

4866 – İbnu Amr İbni’l-As radıyAllahu anhümâ anlatıyor: Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm bana dedi ki: Beyyine dâvacı üzerine, yemin de dâvalı üzerine düşer.

Tirmizî, Ahkâm 12, (1341).

4867 – İbnu Abbâs radıyAllahu anhümâ anlatıyor: İki kadın bir odada deri dikiyorlardı. Bunlardan biri avucuna bîz batırılmış olarak dışarı çıktı. Bunu diğerinin yaptığını iddia etti. Dâva İbnu Abbâs radıyAllahu anhümâ’ya götürüldü. İbnu Abbâs dedi ki:

Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm şöyle buyurmuşlardı: Eğer insanlara sırf iddialarıyla, (delil olmadan) talep ettikleri verilseydi, insanlar başkalarının kan ve mallarını istemeye kalkarlardı. Ancak iddia sahibine beyyine gerekmektedir. İddiayı inkâr edene de yemin gerekmektedir. (Bu kadına) Allah’ı (yalan yere yemin etmenin günahını) hatırlatın. Ona şu âyeti okuyun: Allah’ın ahdini ve yeminlerini az bir pahaya değişenler, işte bunlar için ahirette hiçbir nasib yoktur (Âl-i İmrân 77).

Kadına bu hatırlatıldı. Bunun üzerine kadın suçunu itiraf etti.

Buhari, Tefsir, Al-i İmran 3, Rükün 6; Müslim, Akdiye 2, (1711); Ebu Dâvud, Akdiye 23, (3619); Tirmizi, Ahkâm 13, (1343); Nesâi, Kudât 35, (8, 248).

4868 – Yine İbnu Abbâs radıyAllahu anhümâ anlatıyor: Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (iddia sahibi iki şahid bulamazsa) bir yemin ve bir şahid(in yeterli olacağın)a hükmetmiştir.

Müslim, Akdiye 3, (1712); Ebu Dâvud, Akdiye 21, (3608).

4869 – Abdullah İbnu Ubeydillah İbni Ebî Müleyke anlatıyor: Beni Süheyb radıyAllahu anh, Mervân nezdinde, iki ev ve bir odanın kendilerine ait olduğunu, bunları (babaları) Süheyb’e Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın verdiğini iddia ettiler. Mervân: Söylediğiniz şeye şahidiniz var mı? dedi. Onlar: İbnu Ömer! dediler. Mervan, İbnu Ömer’i çağırdı. O, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın Süheyb radıyAllahu anh’a iki ev ve bir oda verdiğini söyledi. Mervân sadece onun şehâdediyle onlar lehine hükmetti.

Buhari, Hibe 30.

4870 – Ebu Musa radıyAllahu anh anlatıyor: Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm zamanında iki kişi bir deve hakkında iddiada bulundular. Her biri, iki tane şâhid getirdi. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam deveyi ikiye bölerek aralarında taksim etti.

Ebu Dâvud, Akdiye 22, (3613, 3614, 3615); Nesai, Kudât 34, (8, 248).

4871 – Hz. Ebu Hureyre radıyAllahu anh anlatıyor: Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (bir mal hususunda ihtilaf eden, fakat beyyineleri olmayan) bir kavme yemin teklif etti. (İki taraf da) birden yemin etmeye koştu. Bunun üzerine (önce) yemin (edecek tarafın tesbiti için) kur’a çekilmesini emretti.

Buhari, Şehadat 24; Ebu Dâvud, Akdiye 22, (3616, 3617, 3618).

4872 – Ebu Gatafân İbnu Tarîf el Mürri anlatıyor: Zeyd İbnu Sâbit ve İbnu Mutî’ aralarındaki bir ev sebebiyle (Medine Valisi) Mervân’a dava açtılar. Mervân, minberde yemin etmesi şartıyla, evin Zeyd Sâbit’e ait olduğuna hükmetti. Zeyd:

Ben onun için şu yerimde yemin ederim! dedi. Mervan da:

Hayır! Hukukun kesinleştiği yerde yemin edeceksin! dedi. Bunun üzerine Zeyd Hakkım haktır diye yemin etmeye başladı ve minberde yemin etmekten imtina etti.

Mervan bu duruma hayret etti.

Muvatta, Akdiye 12, (2, 728).

islam davası ile ilgili hadisler, dava ile ilgili hadisler