Allah’a küfür etme düşüncesi

Allah’a küfür etme düşüncesi

Kaan Y.
İçimde sanki birisi varmışçasına birisi bana fısıldıyor, iyi bir şey yaptığımda sinirleniyor, hırıldanıyor. Bana Yüce Allah (C.C.) Korusun, dinden çık, Yüce Allah’a (C.C) küfür et felan diyor tövbe tövbe estağfirullah. Bu vesvese mi? Gerçi benim pek bir şüphem yok ama sorayım dedim.

Yorum: Allah’a küfür etme düşüncesi

Yaralı Melle
Şeytan iman sahibi insanlara musallat olur ve kalbine kötü düşünceler verir. Şeytandan Allah’a sığının ve nas suresini okuyun

Hafız Ebu Ya’la, Enes b. Malik’ten rivayet etti: Rasulullah (s.a.) buyurdular ki: "Şeytan çenesini Ademoğlunun kalbi üzerine koyar; Allah’ı zikrederse siner, unutursa kalbini kapar. İşte "sinsi şeytanın vesvesesi" budur." İmam Ahmed, Rasulullah (s.a.)’m beraberindeki durumu anlatan Ebi Temime’den rivayet ediyor: "Peygamber’in (s.a.) eşeği tökezledi. Şeytanın uğursuzluğu, dedim. Peygamber: "Öyle deme. Şeytanın uğursuzluğu dersen, büyüklenir ve gücümle onu yendim, der. Ama "Bismillah" dersen bir sinek haline gelinceye kadar küçülür." Bunda da, kalpte Allah anıldıkça şeytan küçülüp mağlup olmakta, Allah anılmadıkça da büyüyüp galip gelmekte olduğuna delil vardır.

Bunun ardından vesvese yerini beyan etti:

"Ki o, insanların göğüslerine daima vesvese verendir." O kötü ve şer düşünceleri kalplere sokandır. Göğüs demesi, kalbin göğüste bulunmasm-dandır.

Bundan sonra Allah Tealâ vesvese verenlerin cinlerden ve insanlardan olduğunu söyleyerek:

"Gerek cinden, gerek insandan" O vesvese veren, ya cinlerin şeytanıdır ki, insanların göğüslerine vesvese verir; ya da, insanların şeytanıdır ki, onun insanların göğüslerine vesvese vermesi, kendisini müşfik bir Öğüt veren olarak gösterip, nasihat süsü ile ortaya attığı sözünü göğse sokarak, cinlerden olan şeytanın vesvesesine av olarak hazırlamakla olur. Bu ise, gösteriyor ki vesvese, cinden de olabilir, insandan da. Nitekim ayette şöyle buyurulmaktadır: "Biz her peygambere de insan ve cin şeytanlarını böylece düşman yaptık. Onlardan kimi kimine, aldatmak için, yaldızlı birtakım söz telkin eder." (En’am, 6/112). Yani, düşmanlık kahren ve cebri değildir. Allah’ın onlara verdiği seçme kudreti iledir. Kimi şeytanın aldatmasına teslimiyeti seçerken, kimi de düşmanlığına ve vesvesesine karşı uyanık olur