Namaz kılarken ne düşünüyorsunuz ?

Namaz kılarken ne düşünüyorsunuz ?

yaso-123
Arkdaşlar sizler namaz kılarken ne düşünüyorsunuz ben namazımdan feyz almak ve yanlış şeyler düşünmek istemiyorum bazen namaz kılarken boş dünya işlerini düşündüğümü fark ediyorum hiçbişey düşünmemekte imkansız bunun için ne düşünmeliyim kaynak yerine sizin nasıl kıldığınızı anlatırsanız sevirim 🙂

Yanıt: Namaz kılarken ne düşünüyorsunuz ?

hanne_65
namaz kıldıgın zaman okudugun surelerın anlamını bıl yeter dusunemezsın artık bırsey ne soyledıgını bılırsen onu dusunursun sadece.bende oyleydım ılk ısın kalkıp surelerın anlamını ogrenmek olsun.saglıcakla kal kerdesım.

Yanıt: Namaz kılarken ne düşünüyorsunuz ?

yaso-123
evet en kısa zamanda ezberliyecem 🙂 Allah razı olsun sizde salıcakla kalın 🙂

Yanıt: Namaz kılarken ne düşünüyorsunuz ?

Star
Ben ne düşündüğümü anlatayım mı?

Rabbimin huzurunda olduğumu ve onun beni sevmesi için,rızasını kazanmak için ruku ve secdeye vardığımı,Allah’ın beni namaz kılarken izlediğini,yanlız ona ibadet ettiğimi düşünüyorum.Bazende onu ibadete,tapınmaya layık bir varlık olarak gördüğüm için kıldığımı düşünüyorum namazı 🙂

Allah’a emanet ol

yaso-123
ne güzel ben malesef o kadar feyz alamıyorum yeni başladığım için belki zamanla feyz almaya başlarım aslında feyz alıyorum ama fazla değil 🙂 yani düşünmek istiyorum bunları ama feyz vermiyo hayal edemiyorum …

Star
Başlayalı ne kadar oldu? Benim 4 ay oldu.4 ayda fazla bir süre değil merak etme.İsterse 4 yıl olsun kişinin müslümanlığı ve müminliği eğer ibadetini güzel bir şekilde devam ettirirse hala taze kalır 🙂

yaso-123
ben ramazandan önce iğrenç bir insandım sürekli cenabet gezerdim ve gerçekten çok günah işlerdim ama ramazanla birlikte hayatım çok değişti oruç tutmanın bu kadar mükemmel olacağı aklıma gelmezdi ,ramazandan sonra başladım namaza evde boş boş oturduğum için bir ara uyku düzenim bozuldu namazı biraz aksatmıştım o yüzden başlayalı 3-4 ay oldu ama 2-3 ay kıldım 🙂 sanırım geçmişteki hatalarım yüzündende çok fazla feyz alamıyorum …

Star
Ona bakarsan bende geçmişte serserinin tekiydim.Kibirli biriydim.Kavga ve küfür bendeydi.Ama birden bire bir yaz günü dinime ilgi duymaya başladım.Birden bire oldu du.Kendi dinimiz olan İslam insanı çok değiştiriyor değil mi 🙂

yaso-123
evet inşAllah artık böyle kalırız eski günlerime dönemekten çok korkuyorum bunun için acilwn bir dergeha yani sohbetlere katılmam lazım yoksa teknoloji ve zaman insanı yanlış yola saptırıyor 🙂

malicagan
Benim de namaz kılarken aklıma iğrenç şeyler geliyor. Neden özellikle namaz kılarken böyle oluyor, anlamadım gitti. Hafızamı temizlemeye çalışıyorum. Namaza adapte oluyorum ama tekrar gözümün önünde pis şeyler canlanıyor. Gözümü kapatmak yetmiyor.

yaso-123
o banada oluyordu ama harama baktığım zamanlarda oluyordu harama bakmayı bırakınca olmadı 🙂

Star
Bende bildiğin gibi Prison Break izliyorum ya.Bazen onu izlediğimde günah işliyormuş gibi düşünüyorum.Şeytan vesvese veriyor diyorum ama yaptığımın günah olup olmadığını anlayamıyorum..

yaso-123
madem bu kadar çok zorluyo seni ,izleme bişey olmaz fazla bşişey kaybetmezsin en iyi izleme yani şüpheye düşürmesinden daha mı iyi 🙂

MelihEyüp
kardeşim bende supernatural i izliyodum bıraktım vicdan azabından kurtuldum bırak bence kendine zulmetme ben çok rahatladım.

ikindi
arladaslar yanlis anlamayin ama sizin söylediklerinizi duyduktan sonra gercekten icimdem bir Allah razı olsun cektim 🙂 siz ben söyleydim böyleydim diyorsunuz ama Allahtan ben beni gece uykudan alakoyicak bir şey islemedim. uyuyamamanin sebebi olsa olsa namaz kilmadan yatmakdi. yanliz namazlarimi husu kilamiyorum konsantrasyonum eksiliyor. öneriniz varsa sevinirim

MelihEyüp
Kardeşlerim bende eskiden huşu sıkıntısı çekiyordum internette yoktu,çarşıya çıktım kitap aradım.Mükemmel bir namaz için Namazda Huşuya götüren 155 etken diye kitap ı aldım,bana çok yararı dokundu.size kitaptan bir kaç etken i yazayım.1-Yeni sureler ezberlemek.2-Dikkatinizi dağıtacak unsurları ortadan kaldırın.Mesela çalışma odasında namaz kılmak gibi.3-karanlıkta namaz kılmak.4-yaşlıların arasında kılmak ”ölüm” hatırlanırsa çok iyi bir etken olabilir.Kılınan namazı son namaz gibi düşünmek.Allah’ın gördüğünü ve işittiğini düşünmek.Hangi durumda huşu sağlanıyorsa ona ağırlık vermek.Mesela ben secdede doruk noktasına çıkar huşu.Namazda ağlamak.Ben hep aklıma ya kafir gidersem Allah’ın sevgisi benim üstümde hiç olmazsa ya cehennem kapıları üzerime kapanırsa diye hayel ederim genellikle huşu öyle başlar.Bol bol hayel edelim huşu için uğraşalım.(Ve namazı sevdiğimiz vede rahatlatıyor diye kılmamalıyız Allah sevgisinden başka hiç bir niyet olmamalı.)

yaso-123
Yardımın için Allah razı olsun bende en kısa zamanda o kiştapdan bulacağım huşunun ney olduğunu şimdi sizden öğrendim malesef bilgisiz bir kulum ve çevremde beni aydılatabilecek kimse olmadığı için internette siz kardeşlerimin yardımıyla birşeyler öğreniyorum 🙂

Star
Namazda huşunun konusu açıldığına göre bende yaso arkadaşımı ve buradaki birkaç bilgisi olmayan din kardeşimi aydınlatmak amacıyla bilgi paylaşayım dedim 🙂

Huşu: Sözlük anlamı itibariyle; korkmak, itaat etmek, tevazu göstermek, boyun eğmek demektir. "O gün insanlar, hiçbir tarafa sapmadan Hakkın davetçisine uyarlar. Gözler Rahman’ın heybetinden huşu’ içerisine girmiş, kısılmıştır. Artık bir fısıltıdan başka bir ses işitemezsin"(Ta Ha, 20/108) mealindeki ayette, kıyamet gününde, insanların Allah’ın azameti karşısındaki korkuları, bükülüşleri, alçalışları, sessiz-sedasız duruşları "huşu" kavramıyla ifade edilmiştir.

"İman edenlerin kalpleri, Allah’ı ve O’ndan gelen hakikatleri hatırlayarak huşu ile dolma zamanı gelmedi mi?" (Hadid, 57/16) mealindeki ayette huşu kavramı doğrudan kalbin bir fonksiyonu olarak ortaya konmuştur.

Terim olarak Huşu; bir yandan çekinmek, korkmak, boyun eğmek gibi kalbin bir eylemi, diğer yandan sükûnet içinde olmak, hareketsiz duruş sergilemek gibi organların bir eylemi olarak kendini gösterir. Buna göre, Huşu; aslı kalpte, tezahürü/yansıması bedende olmak üzere iki yönlü bir etkileşimin adıdır.

Namazın Ruhu Huşudur

İçinde huşuyu barındıran namaz, Kur’an’da, kurtuluşun anahtarı olarak gösteriliyor.

"Muhakkak ki, iman edenler kurtulmuştur. Onlar öyle kimselerdir ki, namazlarını huşu ile kılarlar” (Müminun, 23/1-2) mealindeki ayette bu manayı görebiliriz.

Fakat şu da bir gerçektir ki, bir çok müslüman sürekli olarak samimi bir şekilde namaz kıldığı ve kılmak istediği halde, insanî bir gaflet hali yaşayabiliyor ve her an huşu içinde olamıyor. O halde bu dermansız derdin teşhisini doğru koymak gerekir.

Huşuyu yansıtan bir hadis:

Hz. Ali anlatıyor: Hz. Peygamber(a.s.m), rükûda şu duayı okuyordu: "Allah’ım! Senin için rükûa vardım, Sana iman ettim, Sana teslim oldum. Kulağım, gözüm, beynim(iliğim), kemiğim ve damarım(sinirim), sana karşı huşu içerisine girmiştir." (Müslim, Müsafirin, 201.)

Namazdaki Huşuun İki Unsuru: Tahliye/boşaltma ve Tahliye/doldurma

Tahliye: Arapça orijinli bu kelimenin üçüncü harfi "h", noktalıdır. Türkçe’de "evi tahliye etme", bu anlamdadır.

Konumuzla ilgili olarak; namaz kılanın iç âlemini arındırması, temizlemesi, namazla ilgili olmayan düşünceleri kalbinden çıkartıp atması, duygu ve düşünce yuvasını -Rabbinin huzurunda- huzurunu bozan her türlü tasavvurlardan tahliye etmesi anlamına gelir.

Tahliye: Yine Arapça orijinli olan bu kelimenin üçüncü harfi "h" ise, -gözlü "ha" değil- noktasız "hı"dır. Süslemek, ziynet eşyasıyla donatmak anlamına gelir.

Namazda tahliye demek; Namaz kılan kimsenin kalbini, aklını, duygularını, bütün iç âlemini ilâhî huzurla canlandırması, namazın hakikatleriyle süslemesi demektir.

Kelime-i tevhitte, tahliyeye/temizleme ameliyesine öncelik verildiği gibi, namazda da bu hususa öncelik vermek gerekir. Kelime-i tevhitte, önce "la” edatı, bir süpürge görevini üstlenmiş ve yoldaki tüm mevhum/batıl ilahları ortadan süpürüp silmiştir. Kalbin yuvası, "la” ile yapılan tahliye/temizleme ameliyesine tabi tutularak şirkin kirlerinden temizlendikten sonra, söz konusu kalbin sahibi, "illa” asansörüyle tevhit sarayına çıkmış ve onun hakikatiyle süslenmiş olacaktır. "Lâ ilâhe İllAllah", bu hakikati ifade etmektedir.

Bu husus namazda da geçerlidir. Masivanın (Allah’ın dışındaki varlıkların) manevî kirlerinden temizlenmeden, gerçek anlamda Allah’ın manevî huzuruna çıkmak ve "huşu” mertebesine ulaşmak mümkün değildir.

Çünkü insanın duyguları, birer sarmaşık otu gibi, meşgul oldukları şeylere yapışıp kalırlar. Bunların ellerini/pençesini masivadan çektirmeden, Yüce Allah’ın huzuruna çıkmak ve huşua ermek çok zordur. Ayranla dolu bir kabı sütle doldurmak için ayranı boşaltmaktan başka çare var mı? Bu fizik kuralı, meta-fizik için de geçerlidir. Kalp de bir kaptır; içindeki masiva ayranını dökmeden huzur ve huşu sütünü dolduramazsınız.

O halde, namazda iken yine de dünyevî meşgalelerle haşir ve neşir olmamızın sebebi, söz konusu ilmî ve tecrübe edilmiş kuralı uygulamayışımızdan kaynaklanmaktadır. Dünya işleri daha bütün sıcaklığıyla kalbimizde yer etmeye devam ederken, namaza durmaya ve sonra da "neden huzur ve huşua eremiyoruz” diye şikâyette bulunmaya hakkımız yoktur.

Aslında, temizlik ve abdest gibi ön hazırlıkların namazdan önce öngörülmesinin bir hikmeti de budur. Abdest almakla; bir yandan maddi yönden temizlenme ameliyesini gerçekleştirdiğimiz gibi, fikir, zihin ve duygu planında da manevî bir temizlik işini icra etmiş ve bunu yaparken de, sıkı bir kontrol ile zihnimizi ve duygularımızı biraz sonra huzuruna varacağımız Yüce Yaratanımıza yönlendirmekle, önemli bir mesafeyi kat etmiş oluruz.

Huşu Namazın hem çekirdeği hem de Meyvesidir

"Namaz huşu sahiplerinin dışındakilere ağır gelir”(Bakara, 2/45) mealindeki ayette huşu, namazın çekirdeği olarak gösterilmiştir.

"Muhakkak ki, iman edenler kurtulmuştur. Onlar öyle kimselerdir ki, namazlarını huşu ile kılarlar” (Müminun, 23/1-2) mealindeki ayette ise huşu namazın bir meyvesi olarak gösterilmiştir.

Huşunun zıddı gaflettir. Gaflet ise, üç ayaklı bir şeytan üçgenidir. Şeytan namazla ilgisi olmayan şeyleri hatırlatıp telkin eder. Nefis, daha önceki meşguliyetini namazda da devam ettirmek ister. Disipline alışmamış fikir ise, Allah’ın huzurunda olduğunu düşünmeden rast gele şeylerle eğlenmek ister. Bu sebeple, vesvese ve lüzumsuz işlerle meşgul olduğumuzu fark eder etmez, hiçbir şey olmamış gibi huzura dönüp yolumuza devam etmemiz gerekir. "Aman niye böyle oldu?” ya bile yer vermemeliyiz..

Huşu ile kılınan bir namazın huşusuz kılınan bir namazla aynı olması zaten adalet ölçüsüne de terstir. Ancak baştan sona kadar huzuru yakalamak ta güçtür. Mühim olan namazdaki gafletle geçen zaman dilimini asgariye indirmektir. Yoksa ondan bütün, bütün kurtulmak insanın yapısına aykırıdır.

Bu zorluğundan ötürüdür ki, Hz. Peygamber(a.s.m) uhud savaşından dönerken, "Biz küçük savaştan döndük, artık büyük savaşa gideceğiz” diye buyurmuş ve bunun nefisle savaş olduğunu söylemiştir. Nefisle mücadele etmenin en zorlu sahnesinin de namaz olduğu ifade edilmiştir.

Nitekim, Maun Suresinin azarlamasını değerlendiren Hz. Ali, Hz. İbn Abbas ve Hz. Enes gibi bazı sahabîler, ayetteki inceliğe dikkat çekmiş ve "namazdan” ifadesinin "namazda” tabirinden çok farklı olduğunu söylemişler.

Buna göre: "Fi salatihim” denilse, namazlarında gaflet gösterenlerin vay haline, anlamı çıkar ve yanlış olur. Çünkü, namazda gaflet etmemek, sehiv yapmamak insan gücünün dışında bir şeydir. Kaldı ki, Hz. Peygamber(a.s.m)’in bizzat namazda sehiv yaptığı bilinmektedir. Fıkıh kitapların hepsinde, "Namazda sehiv yapma” bölümü vardır.

Onun içindir ki, ayette "an salatihim” denilmiştir. Yani onlar ki, namazlarından gaflet ediyorlar. Yani; namazın kendisinden haberleri yoktur, onu tamamen unutuyorlar, ehemmiyet vermiyorlar. İnsanlara karşı bir gösteriş kaygıları olmazsa asla kılmazlar.

Bu sebepledir ki, bazı alimler bu ince farka işaret etmek üzere demişler ki; Allah’a şükürler olsun ki, Kur’an’da "Fi Salatihim (Namazlarında)” demeyip de "An salatihim (Namazlarından)” demiştir.

Sonuç olarak, namazı huşu ile kılmak, beden ve ruh bütünlüğüne ermektir. Buna ulaşmak için maddi ve manevi hazırlık yapmak gerekir.

yaso-123
aydınlattığın için Allah razı olsun kardeşim, feyz almak anlamına geliyormuş 🙂

namazda neler düşünmeliyiz