Çok ama çok çaresizim

Çok ama çok çaresizim

kuzum211
merhaba arkadaşlar bir sorunum var sizinle paylaşmak istiyorum bu konuda bana yardımcı olursanız
çok sevinirim şimdiden teşekkür ederim Allah razı olsun… ben 23 yasındayım 2009 da arkadaşım
tarafından tecavüze uğradım ve bilinçsiz hamile kaldım yaşım küçük olduğu için kadınsal bazı bir şeyleri bilmediğim için 3 aylık hamile olduğumun farkına varamadım o zamanlar ailemle aram hiç yoktu aynı evde yaşıyorduk fakat birbirimizin varlığını bile göremiyorduk bir gün karın ağrısıyla doktora gittim doktor 3 aylık hamilesin bir kızın olacak dedi o an dünya başıma yıkıldı hiçbir şey diyemeden basımı eğerek sessizce oradan ayrıldım.kendimce çözüm bulmaya çalıştım günlerce internetten araştırdım kürtaj olmayı düşündüm yapamadım sadece çocuğu değil kendimi de öldürmek istedim bu utançla yaşayamazdım çünkü. bir gün 4.uncu kattan aşağı atladım gözlerimi hastanede açtım maalesef bana da bebeğime de hiçbir şey olmamıştı sadece ayak bileğimi kırmıştım.
aileme söyleyemedim orada burada yaşadım doğum yaptım ailem öğrendi çıkıp geldiler zar zorda olsa kabul ettiler beni.sonra aradan 5 ay geçiyor ve ben biriyle tanıştım çok ama çok sevdim onu çocuğum var dedim kabul etti evlenecektik sözler yeminler vardı nişanlandık ben ailesinde kalmaya başlamıştım ailesi bana çok düşkündü çok severlerdi sonra benden çocuk istedi nede olsa evleneceğiz ne olacak bizim çocuğumuz olsun dedi ben güvendiğim için tamam dedim oğluma hamile kaldım sonra birden bire nişanlımın ailesi nişanlım beni istemediler evden attılar 4 aylık hamileyken hala çok zoruma gidiyor bende ailemin yanına dönmek zorunda kaldım bende sonra evlendi çocuğu bile oldu ama ne beni nede çocuğunu istedi. şuan kızım 4 yasında oğlum 3 yasında ailemle birlikte yaşıyorum lise mezunuyum çalışmıyorum herhangi bir yerde annem babam hala söyleniyorlar çocuk doğurup durdun filan diye .şuan çok zoruma gidiyor ailemin söylenmesi bir yandan ayaklarımın üzerinde duran birisi değilim çalışmıyorum çocuklar var çünkü.sanki ailem bizi istemiyor sizce ne yapmalıyım evlenmeliyim mi bu durumdan kurtulmak için …şuan ne yapacağımı şaşırdım lütfen bu konuda bana yardımcı olun.

Cevap: çok ama çok çaresizim

musab
abla benim anlayamadığım şey şu:ne demek nişanlıyız nasıl olsa evleneceğiz çocuk yapalım?

Cevap: çok ama çok çaresizim

kuzum211
evlenme arefesinde olduğumuz için böyle dedi

Cevap: çok ama çok çaresizim

musab
tecavüzde sana acıdım.kul hakkıda işin içine giriyor çünkü.ama ne demek ya nasıl olsa evleneceğiz çocuk yapalım.ve sen nasıl evet dersin.mesele çocuk yapmanız değil sadece nişanlı olmanın dini bağlayıcılıgı yok evlilik gibi değil yani.

kuzum211
evet doğru söylüyorsun ama ben ona gözüm kapalı güveniyordum çok seviyordum bir çocuğum var beni başkası almaz diye düşünüyordum o yüzden böyle bir hata yaptım benim sorunum şuan ailemle belirttiğim gibi

musab
evet ama bunun için ne yapabiliriz.fıkhi bir soru değil ki bu.evlenmeliyimmi demişsin seni seven birini bulursan neden evlenmeyeceksin ki?ama hatalarından ders alarak

-ayparcam-
Allah c.c yardımcın olsun. Imtihanin kolay degil. Bence eğer herseyin düzelmesini istiyorsan Allah c.c yoluna gir & cokca tövbe et canim dinkardesim.
Zira zina çok büyük bir günah ama Allah c.c çok merhametlidir. Kalbinden gercekten Allah c.c cokca tövbe edersen Allah c.c insAllah affeder.

Eger rabbimizin yolunuzdan giderseniz emin olun tüm sorunlariniz cözülür.
Yavas yavas namazla zikirle baslayin isterseniz.

Belki basiniza bukadar çok sey geldi, Allah c.c sizi sevdigi için ve Allah c.c yolundan gitmenizi istedigi içindir. 😉 🙂

filiz19
merhaba arkadaşlar sizlerden derdime derman bulmak için yazıyorum ben yabancıyım Türkiye’ye evlendiğime 1 buçuk seneden fazla oldu şimdi bir çocuğumuz var 8 aylık oldu çok seviyor eşim beni bende onu seviyorum ama sıkıntı benim ailemde…ben evlenmeden onca yurt dışında çalışıp aileme bakıyordum babamız yok kardeşim anne annem annem ve dayım var dayım akıl hastası anne anemin emekli parasıyla geçiniyorlar o parada sadece 150 dolar falan bu zamanda bu paraya geçinilir mi annem çok hasta karaciğeri kansere gidiyor böbrekleri hasta af edersiniz ilaç içmezse idrarını yapamaz her gün annem ağlıyor ameliyata da dayanamam çok canım yanıyor diyor her gün durmadan rahminden kan geliyormuş))))) çok çaresizim eşimden para isteyemiyorum kendisi kasap kendi ailesinde de sorunlar var eşim diyor ki eğer yurt dışına çıkarsam annem 1 sene yanında kalacak diyor gelmesine gelirde derdine derman olmaz ki annemi en yakın zamanda tedavi yaptırmazsam bilmem ne olur kardeşim 15 yaşında çalışamaz okulu var ben evlendikten sonra anemi de evlendirdim kendi memleketimizde ama af edersiniz şerefsizin teki çıktı her gün içiyor eve ekmek getirmiyor sadece akşam eve yatmaya geliyor 1 buçuk sene sürmedi bu evlilikte ..ben bazen düşünüyorum da acaba eşimden boşansam da çalışıp annemi tedavi yaptırsam da bir gelirleri için dükkan falan yapsam diyorum annem çalışamaz yavaş yavaş yatalak oluyor kendi ailem zor durumda bir tarafta kendi ailem bir tarafta eşim çocuğum ne yapmalıyım kafam karma karışık çok çok çaresiz kaldım.

Kayıtsız Üye
Merhaba arkadaşlar ben 22 yasındayım 14 yaşımda akrabamla sevgili demeyelim de uzaktan birbirimizi sevmeye başladık çünkü o başka şehirde ben başka şehirdeydim sonra ben buna ne kadar yakınlaştıysam olmadı oda çünkü ergenlik çağında deli dolu yaşıyordu ve ben başkasıyla çıkmaya başladım 16 yaşımda bu defa bu çocuk beni kandırdı ve ilişkiye girdik ve 6 senedir beraberiz beni çok seviyor hala ama akrabam olan çocuk hiç bir şekilde peşimi bırakmadı ve ona hiç benim sevgilim var arama beni diyemedim çünkü onu hiç unutamadım ama bu tarafta namusum için her şeye katlanıp boyun eğmek zorunda kaldım ama aklım hala akrabam dediğim çocukta desem ben ilişki yaşadım zaten asla beni kabul etmez onu da diyemem ortada kaldım ne yapmalıyım…

nnnlnnn
Şu an gerçekten çok çaresizim 5 yıldır atanmayı bekliyorum bir türlü olmuyor ders çalışmaktan arada ücretli öğretmenlik yapıp aileme bakmaktan başka hiçbir şey düşünemedim şimdi yaşım 29 oldu atanamıyorum evleneyim dedim ama hayırlı kısmette yok insanın hiçbir işi rast gitmez mi keşke ölsem diyorum çünkü yaşamak istemiyorum

Kayıtsız Üye
Selam arkadaşlar evli çocuk sahibi bir bayanım pazarcılık yapalım dedim yer aldık mal alamadım.bayan giyim üstüne herkes peşin para istiyor.ben veremiyorum.alamıyorum evim kira kiramı ödeyemiyoruz banka borçlarımız icralık oldu bir pazarcılık yapmak için araba aldık o borçlardan dolayı bağlamada dicem kimse kimseye yardım etmiyor hiç yardım sever kalmamış..kimseden bedava bişi istemiyorum 5.yasında kızım var yaş 42 eşim 50..sadece bayan giyimi verecek sat bana öde diyecek biri olacak ama kimseden böyle bişi ölmüyor olan yerde çok ama bizlerin yaşaması bile önemsiz ev sahibi çıkın diyor napcaz bilmiyorum ölmek en güzeli kızımıza kıyamıyoruz.

Kayıtsız Üye
Çaresizlik gerçektende çok zor . Bence bol bol ibadet edip tövbe et . Ve şunuda hiç bir zaman unutma kötü zannettiği şeyler belki de kötü değildir.Bütün buların sonucunda sabredersen o zaman mutluluğu bulursun 😉. Ayrıca babanda olsa hiçbir zaman kimseye körü körüne güvenme. İnşAllah Allah seni affeder.

Kayıtsız Üye
Bir sorum olacak benim iki tane hasta çocuğum var bu hastalık bende de varmış ikinci gebeliğimde öğrendim öldürmüyor ama süründürüyor ağlıyorum üzülüyorum Allah’ım bana verdin evlatlarıma neden verdin o kadar çaresizim imanımı kaybetmekten korkuyorum dayanamıyorum artık Allah neden hem beni hemde evlatlarımı hasta yarattı

bbgbbg
Ablacım insan eksik,aciz ve sınırlıdır.Ancak insan bunları unutursa Rabbine haşa ihtiyacı olduğunu da unutur.Hastalık bazen ninettir, Allahu Teala’yı anmanızı sağlar.Herkesin dertleri var.Örneğin Peygamberimiz(sav) hayattayken yanlış hatırlamıyorsam 6 çocuğunu toprağa vermiştir.Sizce çocuklarınızın hastalığı mı daha iyi yoksa 6 çocuğunuzu ölümüne şahit olmanız mı ? Siz sabredin,sabırla ve namazla yardım dileyin.Allah(azze ve celle) sabredenleri sever.

kastamonu37
Kardeşim sana tavsiyem evlilik yaşamış ve çocuğu olan bir bey bulup onunla evlenmen olur. Diğer türlü bekar ve çocuksuz olan herkes seni hor görecek eşit şartlar altında mutlu bir yuva kurabilirsin belki. Yalnız evlilik öncesi görüşme kimseyle evlenseniz bile kendini seneler geçmeden niyeti anlamadan herkese tamamiyle bırakma.

Kayıtsız Üye
Yapacağınız hiçbir yanlış ve edeceğiniz hiçbir isyan -ki haşa Allah da yanlış yoktur Ona isyan edilmez-size bir fayda sağlamaz sizden bir zorluğu giderip de kolaylık gelmesine vesile olmaz aksine karanlığa gömülürsünüz ama sabrederseniz o zaman Allah size kolaylıklar nasip edebilir o yüzden çok dikkatli olun,siz yanlış yapmamaya muhtaçsınız,hepimiz büyük bir imtihandayız,başka zordakilere bakın,çokça dua edin ve af dileyin,bağışlanma dileyin başımıza gelen kötülükler kendimizden dolayıdır!

Ve şayet kaldıramayacaksınız gibi görürseniz onun yanılma olduğunu bilin çünkü Allah kimseye kaldıramayacağı şeyi yüklemez!

İleriyi düşünmeyin size iyi gelmeyebilir ve zaten ne olacağını da bilemeyiz,hayırla dilenecek her kolaylığı ve hayri sizin için dilerim!

Kayıtsız Üye
Belki o hastalıkla ilgili tıpta ilerleme olur zorluğunuz biter ilerde ne olacağını bilemezsiniz!

Kayıtsız Üye
Çaresizlik, ümitsizlik günahtır.
Hoşnut değilseniz "göç" edin.
Travmatize olan arkadaşlar da psikoterapiye başlamaları elzem.

Kayıtsız Üye
Hastalıklı yaşamaktan zor olanda insanların bakışları seni dışlamaları çocuklarımda yaşayacak bunları hiç bir tadavisi yok diyor dr lar beni hep hor gördüler kimse sevmedi beni ben yinede hep Allah’a şükrederek yaşadım ama çocuklarım delirecem ben

Kayıtsız Üye
Ben zaten evli biriyim esimide çok seviyorum iyi bir insan sadece bir gun benden bikar diye korkuyorum o da olmasa zaten hiç dayanamam

Kayıtsız Üye
Bence evlenmeyi düşünmemeli bile Kendi ayakları üstünde durmalı insan en azından durmaya çalışmalı… Çaresizlik kader değildir evde yapılabilecek işlerde var mesela terzilik vb çıkış mutlaka vardır pes etmemeli Mevlana hazretleri ne der bin defa günaha girsende tövbeni bozsanda yine gel…

elanur178
Assalamu alaikum wa rahmatullahi wa barakatüh, ben 32 yasında Almanya’da doğup büyüyenbir bayanım.Bizim burda ailemiz yok. Bir annem üvey babam erkek kardeşim ve ben. Yaklaşık 4,5 senedir ilişkim var. Annem ilk başta karşı gelmişti geçen sene yazın üvey babam sayesinde razı olmuştu. Aileler tanıştı iyi gidiyordu. Tabi aileler farklı. Benim ailem bana göre fazla modern ve maddiyata çok önem veren insanlar. Ben fazla takmam. Babamın vefatından beri kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışan biriyim. Velashil kelam kasımda isteme ve nisan aynı anda oldu.

Müstakbel kayınvalidem yaklaşık 30 kişi geleceğini önceden kaç defa demişti ve anneme kendisi fazla yemek konusunda becerikli olmadığı için o konuda destek olacağını da dile getirip bir sürü yemek yapıp getirmişti. Annem tabiki kalabalık olmamız ne güzel demişti. Geldiklerinde hediyeler eksil değildi. Benim Türkiye’den dayım eşi teyzem oğlu ve annemin kuzeni gelmişti. Dayım otelde kaldığı için o gün sonradan geldi. Bir saat gecikmeyle. Niye sorarsanız eşi alışveriş derdinde olduğu için. Neyse her şey oldu bitti beni verdiler yüzükler takıldı. Niyese benim ailem hiç entegre olmadı. Hep başka yerde durdular.

Sonra güya nişanlımın ailesi benim aileme yer vermemiş çocuklar niye oturuyor da büyükler oturmamış öküz gibiler falan filan. Ertesi gün neye uğradığımı şaşırdım. En güzel günlerimden biri mahvoldu. Annem nasıl söylendi işte düğün bu sene olmayacak önce gitsin başka araba alsın mesleği bitsin çeki düzen versin Falan filan. Allah’ın işi dayım Türkiye ye döndükten sonra annemi cepten aradı ve o an müzik serin hopotlerine bağlandı. Dayımın karşı olduğunu falan duydum. Bekleyeceksiniz oldu bu iş bitti. Ayrılacaksın bunlar nasıl insanlar falan filan. Ve en kötüsü benim arkamdan dayım mesaj hazırlamış annem de müstakbel kayınvalideme yollamış. Bunlar anneme iki kez aramışlar ben yoktum ok gün evde.

Annem açmamış sonra kapıya dayanmışlar. Üvey babam biraz farklı insandır. Yüksek sesle konuşur. Alışkın olmayan yanlış anlıyor. Bunlar konuşurken nişanlım lütfen biraz sessiz konuşalım dedi siye kıyametler koptu. Annem güya önce acımış ona ama bu lafından sonra bitmiş. Sonuçta herkes kendi annesini babasını korumak ister. Annem onlara işte biz sizi küçük gördüğümüzden değil benim da babam fabrikatördü battık falan demiş nişanlımın babası da o zaman gidin kızınızı fabrikatöre verin demiş. Ki bunu da normal görüyorum. Her insanın bir sınırı var ki kendisi dünya tatlısı kavgayı sevmeyen herkesi barıştırmak isteyen biri. Haca gittiler çok tatlılar. Üvey babam mesela içer.

Nişanlım rica etmişti nisan akşamı dua okunacak büyükler var haca gitmiş içmesin diye. Bunu da saygısızlık olarak görüyor ailem. Dayım 5 vakit namaz kılan biri ve bir kaç sene evvel beni iş arkadaşıyla tanıştırmıştı. Allah swt korumuş ki adam domuz eti yedi önümde. Halbuki kendisi güya kendi kızından ayırmaz. Bunu mu layık görüyorlar ? Nişanlım beni 4,5 sene içinde el üstünde tuttu. Yemedi içmedi hep beni mutlu etmeye çalıştı. Ailemle kavga ettiğimde yapma etme üzme dedi. Bizim bu sene 12.9.20 düğünümüz olacak. Biz yined evlenmek istiyoruz. Ne yapacam bilmiyorum. Şimdi annem çok zengin birim buldu Türkiye’den beni ona vermeye çalışıyor yalan bile söylüyor. Sonuçta 32 yasındayım. Daha ne kadar neyi bekleyecem. Aradan daha kaç ay geçti ki yeni biri olsun hayatımda 4,5 sene sonra. Sizce ne yapmalıyım? Bana lütfen yardım edin

Ensar
Olanlardan dolayı Alllah size sabır ihsan etsin ve size doğruyu bulmayı nasip eylesin. Allah’a uygun bir yaşam sürün umarım sizi zor zamanlarınız dan kurtaracaktır. Aile içi olan gayet doğal olaylar başınıza gelmiş olsada siz doğru olanı yapın. Mutlu mesut olmanız için Allahtan yardım dileyin. Kendiniz için Ahlaklı, dine bağlı haramdan uzak duran birini Allahtan isteyin inşaAllah umduğunuz a kavuşursunuz. Büyüklerinzi incitmeyin ve Ailenin dağılmasına izin vermeyin, herşey yoluna girecektir Allahtan isteyin. Selametle kalın

elanur178
Cevabınız için teşekkür ederim. Doğru olanı yapın diyorsunuz ama doğru olan ne? Beni olduğum gibi kabul eden rahatsızlıklarımı başıma vurmayıp hep yanımda olan küçük şeylerle bile mutlu olabilen bir insanı bulduktan sonra jele böyle bir zamanda insan kolay kolay bırakamıyor. Ben küçüklüğümden beri maddiyata pek önem vermeyen biriydim. İç huzurumu satın alamıyor çünkü. Sırf Allah korkusundan aileme yanlış yapmaktan korkuyorum. Yoksa bir saniye şiddet uygulayan beddua eden ve 32 yaşında olmama rağmen beni yetişkin bir birey olarak görmeyen bir ailenin yanında Bir saniye bile kalmazdım. Allah’ıma dua ediyorum

misafir4
hürriyeti Arapçada bir şekliyle de şöyle anlatırlar, meyvenin olgunlaşıp dalından düşmesi anlamından bahsederler. yani yapmanız gereken sorumluluklarınızı üstlenmeniz ki böyle görünüyorsunuz ve aklınızı başınıza alıp dirayetli olmanızdır. meseleleri birbirine karıştırırsanız altından kolay kolay kalkamazsınız halbuki önünüze domuz eti yiyen adaylar getirilebilmesi ve benzer zihniyetler açık meselelerdir. ailenize dikilirseniz veya onları yok sayarsanız, gideceğiniz yere de mahkum olabilirsiniz. bu durum ileride başınıza kalkılabilir veya onlara uşaklık yapmak durumunda kalabilirsiniz. ailenizle de, birbirlerinizin zihniyetlerine birbirlerinizin doğrularına bulaşmadan bulaştırmadan, ayıpsız günahsız usulünce bu işi kotarmaya bakabilirsiniz. yani hassasiyetleriniz farklı, anlaşılması zor bir aile portresi ve karşı tarafda da sevdiğiniz istediğiniz bir eş adayını gösteriyorsunuz. yani nişanı bilmem de, kız istemeye de 30 kişi gelinmez. kimisi de gelebilir tabi ancak bu kimseler iyi niyetli olsa da yardım etmek de isteselerde, ağırlayan kimse de bunun altında kalabilir. bir çok mesele de nefsaniyet yapılabilir. karşı tarafda ev sahibinin halini gözetecek, nasıl uygunsa nasıl istiyorsa öyle gelecek. ve siz anlaşmazlıkları olan bir aile portresi çizerseniz üzerinize de dilendiği gibi gelinilebilecekdir. yani eş adayınız dininde bir sıkıntısı yoksa, onunla inşa edeceğiniz hayatın sizi dünya hayatınızda da ahiret hayatınızda da memnun edeceğini düşünüyorsanız, madem istiyorsunuz seviyorsunuz daha dirayetli olabilirsiniz. bu dirayet te öyle yapıyorunuz demiyorum da kavga etmek şeklinde değil de daha sorumlu ve aklı başında hareket etmek şeklinde olabilir. Allah yardımcınız olsun

Kayıtsız Üye
Merhaba güzel kardeşim her ne olursa olsun şükür çok önemli biz insanlar halimize şükür etmeyi bilmeyiz takva sahibi değiliz tam olarak insanlarımızın çoğu lafa gelince iyi maalesef insan her ne kadar dışarısı kötü niyetli kişiler varsa da iyi insanlarda var insan ne yaparsa kendine yapar ben gibi nedeni söyleyecek olursam 38 yaşındayım ve etrafımda o kadar güvenilir insan varken sahip çıkmadım ve şimdi bekar hayatı yaşıyorum demek istediğim sırtını dayanacak bir tek güvenilir insana sahip çıksak yeter herkese kendini deneme tahtası yapsan ömür yetmez gerçekten hayat çok zor İnşAllah her zorlukta bir kolaylık vardır yaşanacak bir dünya değil ama imtihan dünyası mücadeleye devam hak için iyi geceler
Mardin Midyat

cok caresizim, cok caresizim ne yapmali