Bazen aklımdan çok kötü düşünceler geçiyor, mani olamıyorum günah mı?

Bazen aklımdan çok kötü düşünceler geçiyor, mani olamıyorum günah mı?

Amenna
Sorumluluk ancak iradî fiiller içindir. Yani insan kendi isteğiyle, kendi iradesiyle bir iş yaptığında o işin getireceği sorumluluğu da yüklenmiş olur. Ancak, akla gelen kötü şeylerde kişinin iradesi söz konusu değildir. Yani, siz kendi iradenizle kötü şeyler düşünmeye karar vermiş ve bunu icra etmiş değilsiniz. Dolayısıyla bu konuda bir sorumluluk da taşımazsınız. Bunları şeytanın bir vesvesesi bilip üzerinde fazla durmamak gerekir.

Zira şeytan kalbin yanında bulunan ve lümme-i şeytaniye adı verilen bir yerden, insanın kalbine kötü şeyler söyleyebiliyor. Bu söylenen söz ve düşüncelerin kalbin malı olmadığına delil, kalbin ondan telaş göstermesidir. Mesela; bir insan kirli bir dürbünden gökyüzünün güzelliğini seyretse, bu dürbünün kiri ne seyredene nede seyredilene bulaşır. Öyleyse bu gibi söz ve düşünceler de şeytanın fiili olduğundan, bize hiçbir zarar vermez. Asıl zarar, onunla lüzumsuz uğraşıp def etmeye çalışmak veya zararlı olduğunu zannedip korkuya kapılmaktır.

Cevap: Bazen aklımdan çok kötü düşünceler geçiyor, mani olamıyorum günah mı?

iliman
içim rahatladi Allah razı olsun

Yanıt: Bazen aklımdan çok kötü düşünceler geçiyor, mani olamıyorum günah mı?

Ecrinim
< akla gelen kötü şeylerde kişinin iradesi söz konusu değildir. Yani, siz kendi iradenizle kötü şeyler düşünmeye karar vermiş ve bunu icra etmiş değilsiniz. Dolayısıyla bu konuda bir sorumluluk da taşımazsınız. Bunları şeytanın bir vesvesesi bilip üzerinde fazla durmamak gerekir >

Allah c.c. razı olsun kardeşim

Yorum: Bazen aklımdan çok kötü düşünceler geçiyor, mani olamıyorum günah mı?

Kayıtsız Üye
ben 20 yaşındayken bu kızım oldu doğuştan elinde sorun vardı kafaya çok yapmıştım sürekli şeytan vesvese veriyordu çok şükür elhamdülillah uymadım eşimden ayrıldıktan sonra iyice musallat oldu tövbeler olsun sürekli yaradana küfür kötü kötü pis düşünceler psikiyatriye de gittim ama ilaçları çabuk çabuk içtim hemen geçsin diye bir yılda geçermiş sonra ise falan girdim ara ara oluyordu sonra sevdiğim biriyle evlilik yaptım yeni evliyim ve bu düşünceler birden aklıma gelmeye başla namaza başladım bıraktım başladım bıraktım sürekli sürekli pis pis düşünceler iyice takıntı haline geldi kimsenin yüzüne bakamıyorum çok utanıyorum korkuyorum da yalvarıyorum sürekli ama bu türlü geçmiyor kimseyi görmez oldum aklım beynim bunlar meşgul çok kötü durum dayım sürekli pis pis cümleler kuruyorum ne yapacağım bilmiyorum

Kayıtsız Üye
Selamunaleyküm kendimi yalnız çaresiz ve değersiz hissediyorum.Sürekli aklımdan kötü şeyler geçiyor.Birilerini öldürmek istiyorum falan dini şeyler geçiyor utanıyorum küfür falan filan sonra da engelleyemeyip daha çok düşünüyorum.Ben bunları nasıl düşünüyorum diye çok üzülüyorum ama aklımdan bir türlü gitmiyor.Olmuyor bir türlü.Sürekli Kelime-i şahadet getiriyorum.Sürekli uyumak istiyorum düşünmemek için.Çok kötü haldeyim ölü gibiyim,yemeden içmeden kesildim nerdeyse. Öyle utanacağım şeyler geliyor ki aklıma bunlar kendi düşüncem gibi hissetmeye başlıyorum artık artık sorumlu tutuyorum kendimi çok kötüyüm.

misafir4
kendinizi niye çaresiz hissediyor olabilirsiniz; insan, varken veya işleri yolunda giderken veya bir işe girişecekken; o işi kendinden veya sebeblerden biliyor. bir iş yapdığı zaman, bir para kazandığı zaman bunu ben yapdım diye düşünebiliyor. işleri istediği gibi gitmediği zaman ise aklına yardım isteyebileceği veya kendisine bir yol gösterecek olan Rabbi gelmeyebiliyor. yani insanın yokken veya tuzu kuruyken değil; varken ve sebeblere sarılırken, bir işi yoluna yordamına göre yaparken Allah a tevekkül etmesi gerekir. insan bunları yaparken işleri kendinden bilince, bir olumsuzlukla karşılaşdığı vakit de çaresizliğe ve ümitsizliğe düşebilmektedir. Allah yarattıklarının ihtiyaçlarını karşılamayı üzerine almışdır ancak bizler ihtiyacımızın ne olduğu hususunda çoğu zaman yanılgıya düşeriz. ayrıca sebeblere ihtiyaç duymadan işleri doğrudan dilediği gibi yapabilen sadece Allah avc dir. insanında işlerine Allah tealayı koşturabileceğini sanması, aslında nefsin gizli bir hükümdarlık arzusudur. insanın da sebeblere sarıldıkca kulluğunu idrak etmesi gerekir. yani bizlerin de işleri yoluna ve yordamına göre yapmamız ve bunları yaparken de Allah ı gözetmemiz gerekir.

kendinizi neden değersiz hissediyor olabilirsiniz; insan neyi değerli görüyorsa kemali nerede arıyorsa, genelde çevresinde de bu arayışda olan kimseler oluyor ve bu aranılan şeye daha çok sahip olan kimseler ön plana çıkıyor. insanlar bunlara imreniyor, bunların etrafında toplanıyor, bunlardan eksik kalanlarda değersiz görülüyorlar. yani insan paraya veya biriktirmeye değer veriyorsa; parası olanlar kıymetli, olmayanlar kıymetsiz oluyor. insan hazlarının peşinde koşmaya değer veriyorsa; hazlarının peşinde daha fazla koşanlar kıymetli, koşmayanlar kıymetsiz oluyor. bunun için de insanın, kendisi için neyin değerli olduğunu kemali nerede aradığını, kendisine hatırlatması gerekiyor. ayrıca insan kalbine ve aklına nesneleri koyduğu vakit, bunlara imrenip bunların peşinden koştuğu vakit, kendisini bunların altında zelil bir vaziyette bırakmış oluyor. kalbine mersedesi koyan mersedese binse de zelil oluyor, kalbine bunu koymayan buna binsede binmesede bunların üzerinde oluyor. yüce Allah, ben dünyayı sizin için yarattım, sizi ise Kendim için yarattım. siz, kendiniz için yaratılanın peşinden koşuyor; Kendisi için yaratıldığınızdan ise yüz çeviriyorsunuz buyuruyor. tabi en başta da söylediğim gibi tuzu kuruyken veya yokken değil, varken ve işleri yoluna yordamına göre yaparken, Allah ı unutmamamız gerekiyor.

ister kendinizi muvahhid sanın kendi amellerinizi kendinize süsleyin, isterseniz vesveselere kapılın ve kendinizi zelil görün; mesele her zaman önünüze gelenlerden güzel ve temiz olanı mı yoksa pis ve çirkin olanı mı seçdiğinize kalıyor. yani vesveselerin filan bir önemi yok, önemli olan ne yapıp ettiğinizdir. namazınızı kıldınız mı kılmadınız mı bu kadar, gıybet ettiniz mi etmediniz mi, anne babanıza yardım ettiniz mi yoksa kavga mı ettiniz, ırzını namusunu koruyor musun. yani verilecek örnekler çok az kalıyor mesela bunları okuduktan sonra açık seçik ahlaksız bir video mu izledin yoksa helalinden başka bir şey mi yapdın. yani böyle düşünmeyle filan olmuyor, ne yapıp ediyorsunuz o önemli. hem bunları zaptedemezsiniz, hemde bir anlamı yokdur. onun için bunlardan kurtulmaya çalışmanıza bile gerek yokdur. ancak hayatınıza bakın, yanlışlarınız varsa düzeltin, eksikleriniz varsa tamamlayın; bunları da dilediklerinizden ve ihtiyaçlarınızdan başlayarak yapın. hata yapdıkca da tevbe edin, kötü hissetmek suçlanmak üzmek üzülmek yıpratmak filan bunlar boş işler. hayır bir iş yap, helalinden gönlünü eğle, bunlarla uğraş, şükret, namazını kıl.

Kayıtsız5834
Selamunaleyküm arkadaşlar ben bayan bir üyeyim ama bayanların forumu varsa da ayrı bulamadım.Buraya yazıyorum.Benim sorunum temelde ibadetlerde devamlılığı sağlayamamak ama o kadar kötü şeyler geliyor ki dinle ilgili aklıma çok üzülüyorum,araştırdığım kadarıyla bunlara vesvese diyorlar ama içimde atamadığım büyük bir ümitsizlik bir kırgınlık var.Aklıma sapık sapık şeyler geliyor.Tam kendimi toparlıyorum olmayacak rüyalar görüyorum.Ben kimsenin elini bile tutmadım o tarz bir geçmişim yok sadece istemeden bir kaç kere gördüm uygunsuz bir takım şeyler acaba bunlar mı etkiliyor hiçbir fikrim yok.Rüyamda kendimi hiç olmayacak şekilde görüyorum.Aklımda herhangi bir konuda din de dahil böyle düşünceler geçiyor.Halime çok üzülüyorum çünkü böyle cinsel şeyler düşündüğümde yerin dibine giriyorum.Ölmeyi yeğlerim canım çok acıyor..Kendime çok zararım dokunmuştur,öfkem falan var.Birden hırçınlaşıyorum.Asla diğerleri gibi normal davranamıyorum.Yanlış alışkanlıklarım var.Bir yandan öfkeli olup bir yandan aklından böyle şeyler geçirip diğer yandan ibadet mi edeceğim diye düşünmekten hiçbir şey yapamıyorum.Kendimi lanetlenmiş hissediyorum.Düşünmek istemiyorum ama daha çok düşünüyorum.Dua ediyorum kendimi toparlamaya çalışıyorum namaza başlayamıyorum ama toparlamak istiyorum.Bir kaç gün tam iyi oluyorum mutluyum diyorum kendimi toparlıyorum yine saçma sapan rüyalar görüyorum.Rüyamdan uyandığımda ağladım,aklımdan geçenlere ağladım.Neyse sonuç olarak ibadetlerde devamlılığı sağlayamıyorum.Önceden bu kadar yoktu oluyorsa da ben anlıyordum ve ona göre davranıyordum.Ben karınca bile incitemem çok hassas bir insanım birine bir şey olduğunu görsem iki üç gün uyuyamam ama aklımdan insanlarla ilgili de kötü şeyler geçiyor. Doktordan falan da randevu aldım.Psikolojik olarak iyi olduğumu düşünmüyorum artık.Çok ihtiyacım var bana bir şeyler yazmanıza.Birinin beni anlamasına çok ihtiyacım var.Aklımdan geçenler yüzünden benim için her şey bitti gibi hissediyorum.Yaşama isteğimi kaybettim.Dayanamıyorum.

Kötü düşünceler