Hırsıma engel olamıyorum…

Hırsıma engel olamıyorum…

aleyna35
S.A.

aranıza yeni katıldım.daha güzel şeyler paylaşmak isterdim ama bişey sormak,danışmak,akıl almak istiyorum.
konu çok uzun ama anlatmak rahatlamak,konu ile ilgili görüşlerinizi öğrenmek istiyorum.yoksa Allah korusun daha kötü şeyler yapacağım.

olay şu :

bizim mahallede inanılmaz dedikodular yapan herkese iftiralar yağdıran.herkesin arkasından konuşan bir kadın var.
bu şahıs yan tarafımız da ki bir komşu ve arkadaşı için kötü kadınlar demiş.
tabi dedikoducu kadın bizim arkamızdan da çok konuştuğu için annem olaya karışmak istemediği için başka birine yan komşumuzu arattırıp.dikkat et bak senin arkandan çok kötü konuşuyorlar dedirtmiş.
tamam annemin yaptığı hiç hoş bişey değil doğru değil ama olay yüzleşmeye gelince dedikodu yapan kadın Kuran-ı Kerim’in üzerine yemin ederim ki ben bişey söylemedim deyince annem hiç bir şey diyememiş.
tüm oklar annemim üzerine çevrildi.ki annem olduğu için söylemiyorum ama çok iyi bir insandır.tek hatası olanları açığa çıkarmak.ki bu da büyük günah ama artık tahammül edilemeyecek boyuta gelmişti dedikoduları.
fakat bu olaydan sonra hakkında dedikodu yapılan kişiden tutunda tüm mahalle kardeş diye bağrımıza bastığımız insanlar bizim hakkımızda içlerinde biriktirdiklerini kustular.hemde iftiralar atarak.
ben yinede olayı netleştirmek için hepsini toplayıp konuşup anlaşmak istedim.ama ne mümkün kimse dinlemedi üstelik büyük tartışmalar çıktı.
çok uzun yazdım fakat içimde hissettiklerimi anlatmaya yetmiyor.
şimdi annemle konuşmuyorlar.annemse senelerdir onlara yardım ettiği ve gerçek yüzlerini görmediği için sıkıntıdan sürekli hastalanıyor.hep mahallede nispet yapıyorlarmış anneme.
o dedikoducu kadın hakkında dedikodu yaptığı kadın ve diğer yandaşlarını gördüğüm zaman içim öyle hırsla doluyor ki gidip rahatlayıncaya kadar dövmek istiyorum.bunun hayalini bile kurmak bile beni mutlu etmeye başladı.
ama en çok dokunan annemin üzülmesi yoksa kimin ne dediği ne dedikodu yaptığı umurumda değil.zaten rahatsız daha çok hastalanır diye korkuyorum.taşınmak çözümmüdür ki.ev de bize ait.kiracı olsaydık neyse.
ne yapmalıyım arkadaşlar lütfen bir yol gösterin.nasıl davranayım.annemi nasıl teselli edeyim.çünkü sağlıklı düşünemiyorum artık…

Cevap: hırsıma engel olamıyorum…

Hoca
< S.A.

aranıza yeni katıldım.daha güzel şeyler paylaşmak isterdim ama bişey sormak,danışmak,akıl almak istiyorum.
konu çok uzun ama anlatmak rahatlamak,konu ile ilgili görüşlerinizi öğrenmek istiyorum.yoksa Allah korusun daha kötü şeyler yapacağım.

olay şu :

bizim mahallede inanılmaz dedikodular yapan herkese iftiralar yağdıran.herkesin arkasından konuşan bir kadın var.
bu şahıs yan tarafımız da ki bir komşu ve arkadaşı için kötü kadınlar demiş.
tabi dedikoducu kadın bizim arkamızdan da çok konuştuğu için annem olaya karışmak istemediği için başka birine yan komşumuzu arattırıp.dikkat et bak senin arkandan çok kötü konuşuyorlar dedirtmiş.
tamam annemin yaptığı hiç hoş bişey değil doğru değil ama olay yüzleşmeye gelince dedikodu yapan kadın Kuran-ı Kerim’in üzerine yemin ederim ki ben bişey söylemedim deyince annem hiç bir şey diyememiş.
tüm oklar annemim üzerine çevrildi.ki annem olduğu için söylemiyorum ama çok iyi bir insandır.tek hatası olanları açığa çıkarmak.ki bu da büyük günah ama artık tahammül edilemeyecek boyuta gelmişti dedikoduları.
fakat bu olaydan sonra hakkında dedikodu yapılan kişiden tutunda tüm mahalle kardeş diye bağrımıza bastığımız insanlar bizim hakkımızda içlerinde biriktirdiklerini kustular.hemde iftiralar atarak.
ben yinede olayı netleştirmek için hepsini toplayıp konuşup anlaşmak istedim.ama ne mümkün kimse dinlemedi üstelik büyük tartışmalar çıktı.
çok uzun yazdım fakat içimde hissettiklerimi anlatmaya yetmiyor.
şimdi annemle konuşmuyorlar.annemse senelerdir onlara yardım ettiği ve gerçek yüzlerini görmediği için sıkıntıdan sürekli hastalanıyor.hep mahallede nispet yapıyorlarmış anneme.
o dedikoducu kadın hakkında dedikodu yaptığı kadın ve diğer yandaşlarını gördüğüm zaman içim öyle hırsla doluyor ki gidip rahatlayıncaya kadar dövmek istiyorum.bunun hayalini bile kurmak bile beni mutlu etmeye başladı.
ama en çok dokunan annemin üzülmesi yoksa kimin ne dediği ne dedikodu yaptığı umurumda değil.zaten rahatsız daha çok hastalanır diye korkuyorum.taşınmak çözümmüdür ki.ev de bize ait.kiracı olsaydık neyse.
ne yapmalıyım arkadaşlar lütfen bir yol gösterin.nasıl davranayım.annemi nasıl teselli edeyim.çünkü sağlıklı düşünemiyorum artık… >
ve aleykumusselam ve rahmetullah. aramıza hoşgeldin kardeş.

dedikoducular/iftiracılar cehennemdedir, yapmanız gereken onlardan uzak olmak ve onların uydurduklarına alet olup sözlerini taşımamak.
anneni Rabbim affetsin. kendi eliyle kendini tehlikeye atmış.
üç link verdim aşağıda okurmusun kardeş.

Yanıt: hırsıma engel olamıyorum…

ahmethamza
Allah yardımcın olsun kardeşim..Üzüntü verici bir durum..Sabır önce ..Öfkeyle harekt etme..Dedikodu konusu herneyse bilmiyorum….samimi olduklarına inandıklarına tatlı dille izah et..kalbi bozuk olanlarından elbet Allah hesaplarını görür..onlarla kavga et diyemem …Allah tan herşey..Allah kullarını kullarıyla dener..Allah yardımcın olsun kardeşim..zor bir durum..unutma Hz.Ayşe nime de böyle dedikodular isnat edilmişti..sabır..Allah sabrıyla tecelli etsin sizlere inş..Düzelecektir herşey merak etmeyin..sabır acı sonu baldan tatlıdır…

Soru: hırsıma engel olamıyorum…

Sükut-u Leyl
Allah razı olsun mum hoca,

ve aleykumusselam ve rahmetullah aleyna,

"O uydurma haberi getirip iftira (ifk) atanlar, içinizden bir topluluktur. Onu kendiniz için bir ser sanmayın, bilakis o, sizin için hayırdır. İftirada bulunanlardan her birinin kazandığı günaha göre cezası vardır. Onlardan günahın en büyüğünü yüklenene de büyük bir azap vardır." (Nur Suresi/)

İftira eden kimse, bununla amacına ulaşamaz ve sonunda dünyevî ve uhrevî bakımdan kendisi zararlı çıkar. Nebî (s.a.s) "İftira eden kimse zarara uğramıştır"(Ahmed b. Hanbel, I, 91) buyurur.

iliman
< dedikodu yapan kadın Kuran-ı Kerim’in üzerine yemin ederim ki ben bişey söylemedim deyince >
< o dedikoducu kadın hakkında dedikodu yaptığı kadın ve diğer yandaşlarını gördüğüm zaman içim öyle hırsla doluyor ki gidip rahatlayıncaya kadar dövmek istiyorum.bunun hayalini bile kurmak bile beni mutlu etmeye başladı >
bu bûyûk gûnahin yaninda kar karmayacigni bilmek seni rahatlatmiyormu ki.digerlerine gelince( mahalleli) onlarda biryerde dedikodu yapior ben hiç ciddiye almazdim çûnki degmez,,,

aleyna35
Allah sizden razı olsun.dediğim gibi annem üzülmeseydi hiç umurumda olmazdı ama neredeyse yüzü gülmüyor.sürekli ağlıyor.dualarınızı esirgemeyin ne olur annem için.